Polecane zdjęcie: Pusta klasa | © Shutterstock
Spis treści
społeczeństwo klasowe
Teraz ten temat jest również trochę poruszony w Heilbronner Voice (25.4.2023 kwietnia 21: XNUMX), gdzie rzeczywisty problem jest natychmiast omawiany przez Szymon Gajer jest ponownie represjonowany. Burmistrz też natychmiast rozwiązał problem, stanowczo odrzucając obawy przed dwuklasowym społeczeństwem w szkołach podstawowych.
Teraz powinno być naprawdę jasne dla wszystkich, że my (przede wszystkim) mamy również prawdziwy problem w Heilbronn, a mianowicie postępującą destrukcję naszego systemu edukacji. Dzieje się to z pełnym przekonaniem od ruchu z 68 roku i dopiero teraz jesteśmy tego trochę bardziej świadomi, ponieważ tzw. ich własne dzieci.
W Heilbronn „nieistniejący problem” według SPD i Zielonych jest rozwiązywany przez subsydiowanie nieco bardziej uprzywilejowanych rodzin na lepsze szkolnictwo i pozwolenie zwykłym ludziom na dalsze posyłanie dzieci do szkół publicznych, które stają się coraz biedniejsze.
Od dziesięcioleci obserwujemy, jak to się kończy w Stanach Zjednoczonych, a także w Wielkiej Brytanii. I że jest to promowane przez te partie, które określają się jako „społeczne” i „edukacyjne”, nie trzeba już rozumieć.
Kolarstwo
Coś wyjątkowego w Heilbronn. O tym też pisałem wiele razy i dziś znów jest to temat w głosie Heilbronn. Nie bardzo rozumiem, jak ktoś z Heilbronn może w ogóle wpaść na pomysł, że Holandia czy nawet Dania mają takie same warunki geograficzne do jazdy na rowerze jak my.
Moim zdaniem mogą to być tylko osoby, które nigdy same nie jeździły na rowerze, niech jeżdżą na rowerze lub mają e-rower, najlepiej taki, który został dostrojony tak, aby mógł ścigać się po każdej górze z maksymalną prędkością.
Ale nie chcę też dalej w to wchodzić, bo wciąż pamiętam gównianą burzę, która przetoczyła się przeze mnie, kiedy stwierdziłem, że większość z nas z Heilbronn to rowerzyści przy dobrej pogodzie. Możesz to zobaczyć na własne oczy na kolarskich stacjach pomiarowych, które są ustawione w Heilbronn i przy złej pogodzie - to nawet nie musi być drybling - znacznie mniej liczy się jazda na rowerze.
Początek tygodnia
Ten tydzień miał już wiele do zaoferowania w poniedziałek. Niemal tradycyjnie zaczęło się od zwiedzania północnej części dzielnicy, dzięki czemu udało mi się zebrać kilka datków na sklep społecznościowy meseno. W tym też czasie po raz pierwszy spotkałem się z „ratownikiem żywności”. A każdy, kto teraz wierzy, że ratownicy żywności ratują żywność, jest pewnie też przekonany, że siarkowe motyle zwijają cytryny. Ale zostawmy to na dziś.
Po pracy w meseno mogłem od razu iść na uniwersytet, bo tam pozwolono mi uczestniczyć w wykładzie Tomasz Michl wprowadzić temat „Zwinne zarządzanie projektami nie jest srebrną kulą”, a następnie przeanalizować go ze studentami. Tomasz Michl również przedstawił ten temat w bardzo atrakcyjny sposób i wiem, że mógłby przekazać studentom ogrom doświadczenia i wiedzy, gdyby tylko skorzystali z okazji. I tak trochę się zdziwiłem, jak niewielu studentów skorzystało z tej możliwości – zwłaszcza, że studiują na uczelni – Wyższej Szkole Zawodowej.
Dziś ciąg dalszy wykładów, a w tym tygodniu chcę się skoncentrować na zarządzaniu jakością — i dobrze by było, gdyby na kampusie edukacyjnym znów działał bardzo specyficzny ekspres do kawy. W każdym razie już nie mogę się doczekać kontaktu z tobą Detlefa Sterna, bo będziemy mieli kilku wspólnych uczniów w temacie, ale przynajmniej przyjrzymy się bliżej ich ostatnim osiągnięciom.
Wczoraj prosto z uczelni szedłem prosto do ratusza, gdzie już byłem Herberta Burkhardta czekał na mnie. Po nieco dłuższej serii spotkań (Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie Free Voters) Mogłem wrócić do domu zrelaksowany przez deptak, aby poświęcić się moim rzeczywistym zadaniom. A na koniec dnia ponownie przejrzałem notatki z wykładów.
