26.10.02022

Zdjęcie posta: Oktoberfest w Monachium | © Shutterstock

strefy parkowania

Dzisiejszy spacer skłonił mnie do myślenia o strefach parkowania w Heilbronn nad affogato al caffè na Sülmerstraße. Od dawna zauważyłem, że większość miejsc parkingowych w mojej okolicy zajmują osoby dojeżdżające do pracy lub pojazdy osób trzecich należące do mieszkańców nowej dzielnicy (Südbahnhof). Irytujące jest to, że grzywny są oczywiście rozdzielane arbitralnie.

Ale wtedy zainspirowali mnie mieszkańcy Berliner Platz i Sülmerstraße, którzy teraz traktują strefę dla pieszych nie tylko jako prywatną ulicę, ale także jako wygodne miejsce parkingowe tuż przed własnymi drzwiami wejściowymi. Ponadto na parkingach wielopoziomowych w Heilbronn mamy o wiele za dużo (łącznie 7) publicznych miejsc parkingowych, co jest jasne dla wszystkich dzięki nowym tablicom informacyjnym w systemie nawigacji parkingowej — tutaj na pewno można było złożyć mieszkańcom atrakcyjne oferty a także przeprowadzać prawdziwe i poważne kontrole; a la marchewka i kij.

Ponadto w Heilbronn nadal mamy strefy parkowania! Samo centrum miasta podzielone jest na 37 „mieszkańskich stref parkowania”; Dalsze strefy parkowania znajdują się w dzielnicy mieszkalnej przy Gesundbrunnen i przy Hans-Baldung-Straße / Großgartacher Straße. Strefy parkowania śródmiejskiego podzielone są na sześć obszarów:

Obszar 1 – Północne Śródmieście (Strefy Parkingowe 1 – 4)
Obszar 2 - Południowe Śródmieście (Strefy Parkowania 5 - 7, 34 - 37)
Obszar 3 - Bahnhofsviertel (strefy parkingowe 8, 9, 17, 31 i 32)
Obszar 4 – Wollhausstrasse do Oststrasse i Moltkestrasse do Südstrasse (strefy parkingowe 10 – 15)
Obszar 5 – wokół Scheuffelenstraße (strefy parkowania 18 – 20)
Obszar 6 – na północ od Weinsberger Straße (strefa parkowania 21 – 30)

Jak już napisano, naprawdę mamy znaki na wszystko w Heilbronn — w obfitości i często zupełnie zbędne — ale czy mamy już znaki miejsc parkingowych?

Rozwój

Dziś rano niespodziewanie i bardzo pilnie musiałem przenieść się z jednego zakątka Heilbronn na drugi. Zabranie samochodu nie było dobrym pomysłem. Pośpiech ustał już, gdy dotarłem do jednej z nielicznych pozostałych osi drogowych. Całość pogarszał fakt, że oczywiście kompletnie sfrustrowani długoletni dojeżdżający do pracy nie zwracali już nawet uwagi na czerwone światła i tym samym wyłączali na minuty całe ronda.

W drodze powrotnej, dzięki dobrej znajomości okolicy, skorzystałem z sekretnych ścieżek, dzięki którym udało mi się ustalić, że co najmniej kolejne 100 000 innych Heilbronnerów zna je nawet lepiej niż ja. Moje spontaniczne działanie w tę iz powrotem — nie spieszyło mi się już z czasem — zaowocowało innym rodzajem wycieczki po mieście, podczas której ponownie przekonałem się, że naprawdę nie jest dobrym pomysłem odłączanie również jedynej pozostałej stacji kolejowej Heilbronn z sieci drogowej.

Przynajmniej pod względem ruchu, Heilbronn zostało w ostatnich latach zredukowane do spokojnego małego miasteczka. Co nie byłoby w ogóle do zarzucenia, gdyby ci sami decydenci nie propagowali jednocześnie i coraz bardziej mitu Heilbronn jako metropolii i kosmopolitycznego miasta, a tym samym nie składali fałszywych obietnic wielu ludziom w Heilbronn - ale co gorsza marnowali pieniądze podatników poprzez projekty na dużą skalę, które nie nadają się do spokojnego Heilbronn.

Dlatego rada miejska powinna teraz wziąć się do roboty, a nie tylko po cichu i potajemnie rozebrać infrastrukturę (w tym dworzec kolejowy i port) lub nie rozwijać jej dalej (w tym Friedrich-Ebert-Trasse i Saarlandstrasse). Lepiej byłoby ich zapytać Dietera Schwarza od razu zastąpić planowaną rozbudowę uniwersytetu budową muzeum wina z przylegającą do niego stałą wioską winiarską.

Miałoby to również tę wielką zaletę, że nie musielibyśmy nieustannie zasypywać naszej administracji miasta absolutnie niezbędnymi planami ruchu i awaryjnymi, a istniejący i wzorowy kalendarz festiwalowy byłby wtedy w zupełności wystarczający.

taniec i nie tylko

Wczoraj było jak od Detlefa Sterna obiecałem, bardzo pouczający dzień dla mnie. I miał rację, też mi się to podobało — jeden z warunków wstępnych, aby w ogóle móc wyjść zza pieca, zwłaszcza gdy ogólnie znowu robi się trochę bardziej niekomfortowo.

Kilka spotkań później moja lepsza połówka zadbała o to, żebym na koniec dnia miała parkiet i dzięki temu mogłam zakończyć wieczór w bardzo żywiołowy sposób.

---