biurokracja

Dodaj zdjęcie: Amtsstube | © Shutterstock

Nawet ponad 70 lat pokoju w Europie ma też negatywną stronę, a mianowicie to, że u nas bez żadnych przerw i zakłóceń, oficjalna forma może się naprawdę rozwinąć i osiągnąć niespotykane dotąd rozmiary.

Od co najmniej 40 lat wiemy o tym fakcie i związanych z nim zagrożeniach dla państwa i społeczeństwa – nie mówiąc już o poszkodowanych. I od tego czasu przymykamy oko i pozwalamy, by biurokracja dalej szła.

Faktem jest, i mówiłem to już tutaj kilka razy, że my, ludzie, po prostu potrzebujemy biurokracji i administracji, aby w ogóle móc funkcjonować jako społeczeństwo - przez tysiące lat udowadnialiśmy wciąż na nowo, że wszystkie inne modele ludzkiego współistnienia zawodzi bezlitośnie.

Do tej pory jednak zawsze było całkiem naturalne, że wojny, rewolucje lub inne kryzysy społeczne oznaczały, że my, ludzie, musieliśmy zacząć od nowa z biurokracją - naszą własną skończonością jako zbawieniem każdego życia i systemu!

Nowością dla nas wszystkich jest jednak to, że biurokracja nie odnawia się po kilku dekadach jak „inne żywe istoty”, ale nabiera cech wiecznych i nie tylko czuje się bardzo komfortowo jako instytucja, ale także nabiera coraz bardziej zawiłe formy. Bez wątpienia ci, którzy są w domu w tym systemie, nie będą już w stanie rozpoznać tych dziwactw - to również dobrze znany fakt.

Wszelkie próby powstrzymania tego błędnego rozwoju zawiodły już w pierwszych próbach ostatnich kilkudziesięciu lat. Ponownie potrzebujemy biurokracji, która działa w dobrych 80%, aby w ogóle móc przetrwać jako społeczeństwo. Nie chcę przemilczeć, że niektórzy spekulują, że najgorszą rzeczą nie byłby brak biurokracji, ale takiej, która działa w 100% — ale to nie jest dzisiaj temat.

Faktem jest również, że nasze administracje, niezależnie od szczebla, przybrały rozmiary, którymi nie da się już zarządzać. Już dawno przekroczyły rozmiar, który teraz pozwala im utrzymać się przy życiu i zajęciach bez reszty społeczeństwa.

A reszta społeczeństwa coraz bardziej narzeka, podczas gdy reszta cierpi i znosi negatywne skutki, których jest niezliczona ilość — pierwotnie zamierzałem podać bardzo niedawny przykład z mojej pracy wolontariackiej, ale potem musiałem pomyśleć o tych wszystkich, których własne nasze biurokratyczne szaleństwo nieodwracalnie niszczy źródła utrzymania zarówno zawodowe, jak i osobiste, i na razie pozwolę temu pozostać.

Moi czytelnicy bloga żyją w taki sposób, że mogą dostarczyć wystarczających przykładów własnych i prawdopodobnie znacznie bardziej drastycznych niż moje obecne doświadczenia wolontariackie!

Skrócę więc mój post i przejdę od razu do własnych wniosków. Musimy ocalić naszą biurokrację i uwięzionych w niej współobywateli. I możemy, przynajmniej na razie. Jeśli jednak nie zrobimy tego tak szybko, jak to możliwe, zadziała jedno z dwóch oszustw: albo administracja przejmie 100% całego społeczeństwa i ta składa się wtedy tylko z administracji, albo społeczeństwo upadnie pod ciężarem naszej administracji, a więc też nie zasługuje na to, by przez nią administrować — filozofowie mogą rozpoznać obraz człowieka immanentny obecnie w naszych administracjach.

Rozwiązaniem dla każdego jest:

• 100% przejrzystość w wszystko sprawy administracyjne;
• całkowita cyfryzacja naszych administracji;
• stały dobór najlepszych spośród kadry administracyjnej;
• co dwa lata przegląd wszystkich postów pod kątem konieczności i skuteczności;
• termin dla wszystkich procesów administracyjnych, wydanych zasad i środków.

W pełni zdaję sobie sprawę, że jest jeszcze wiele innych spraw do załatwienia, abyśmy mogli ponownie uzyskać administrację, której naprawdę potrzebujemy i na którą też możemy sobie pozwolić.

Na koniec znowu moje oświadczenie otwierające: nie możemy istnieć bez (funkcjonujących) administracji.

---

„Jedyną rzeczą, która ratuje nas przed biurokracją, jest nieefektywność. Wydajna biurokracja jest największym zagrożeniem dla wolności”.

Eugene McCarthy, magazyn Time (12 lutego 1979)