Opublikuj zdjęcie: kabiny do głosowania | © Alexandru Nika, Shutterstock
Listopadowe wybory to przede wszystkim wybory w USA, które, miejmy nadzieję, niedługo przyniosą wynik, choć wszyscy mamy nadzieję, że każdy oddany głos zostanie policzony.
Obecnie dostarczają 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych, Donald Trumpi jego pretendentem, Joe Biden, wyścig łeb w łeb, i znowu, z powodu amerykańskiego prawa wyborczego, zdobycie kilku milionów więcej wyborców nie pomoże kandydatowi Demokratów.
W odbywających się w tym samym czasie wyborach do Senatu wygląda na to, że Republikanie nie będą w stanie utrzymać większości, ale sami Demokraci nie będą w stanie tego osiągnąć.
Jednak w trwających wyborach do Izby Reprezentantów Republikanom udaje się nawet zwiększyć liczbę swoich przedstawicieli i zmniejszyć obecną większość Demokratów.
Można więc śmiało powiedzieć, że nie tylko poprzednia kampania wyborcza była ekscytująca, jeśli nie przerażająca czy wręcz niepokojąca. Ograniczenia, a tym bardziej słabość demokracji powinny były zostać ujawnione zarówno najbardziej zatwardziałym działaczom, jak i niedoświadczonym widzom — bez względu na wynik wyborów, przywrócenie stabilności w świecie zachodnim z pewnością zajmie lata.
Żaden z kandydatów ze Stanów Zjednoczonych, a już na pewno nie ich partie, nie okrył się chwałą; telewizja komercyjna ze swoimi śmieciowymi treściami już w pełni zamanifestowała się na samym szczycie naszej polityki: orientacja seksualna i pozy gangsta rapu zastępują coraz więcej debat i programów — i to nie tylko w USA.
Co gorsza, coraz więcej obywateli w USA, a także w Europie lubi i głosuje na takich polityków, a także reżimy totalitarne, takie jak Federacja Rosyjska, Chińska Republika Ludowa czy Iran, wzmacniają to pragnienie w naszych społeczeństwach za wszelką cenę, z wątpliwością podsyca znaczenie i funkcję demokracji, a tym samym manipuluje wyborami w świecie zachodnim.
Jeśli teraz musicie uważać, że nawet nasze własne rządy i sądy tolerują te zewnętrzne ataki na nasze demokratyczne instytucje i procesy bez środków zaradczych, musicie zacząć zadawać sobie pytanie, jak ogólnie radzą sobie nasze demokracje.
Choć wszyscy bez wyjątku korzystają z zalet, a przede wszystkim z osiągnięć naszych demokracji, widać, że coraz mniej chętnych jest samemu stanąć w obronie naszych demokracji.
Co gorsza, ci, którzy żyją znakomicie z demokracją i z nią, nadal niszczą jej rdzeń za pomocą sztuczek i sztuczek, nie tylko zmieniając okręgi wyborcze na swoją korzyść — gerrymander nie jest wyłącznie problemem amerykańskim — ale także rozmiary parlamentów dostosowane do ich potrzeb. własnych potrzeb, a jednocześnie zapewniają, aby ich odpowiedzialność jako wybranych przedstawicieli narodu była co najwyżej moralna.
Nas, wyborców, nie obchodzi to wcale, najważniejsze jest to, że mamy dobry program!
Niemcy też od dawna nie szukali mężów stanu — szukamy supergwiazdy.
A gdy tylko dojdą do tego media, nie potrzebujemy już obszernych, drogich i skomplikowanych wyborów — aklamacja na Facebooku i S-ce powinna wystarczyć wyborcy.
Do tego czasu wielcy naszej polityki będą jeździć po świecie prywatnymi odrzutowcami, objeżdżając tandetne talk-show, dając się zamknąć w kontenerze w sposób efektywny w mediach i transmitując swoje prywatne życie w najdrobniejszych szczegółach na wszystkich dostępne kanały.
Ale demokracja działa inaczej, więc każdy oddany głos musi być liczony – bez względu na to, jak długo to może potrwać!
Chciałbym artykuł od Piotra Winklera w Neue Zürcher Zeitung (NZZ) z dnia 31 października 2020 r. do pogłębionej lektury. Tytuł to „Kończy się pierwszy sezon „Trump Show” w Białym Domu – jaką cenę zapłaciła za to Ameryka?"
#demokracja #wybory #jeden człowiek #jeden głos
„Moje jedyne pytanie brzmi, dlaczego uczciwy alfons, oszust, oszust i porywacz, taki jak ty, miałby angażować się w coś tak paskudnego, jak działalność korporacyjna na dużą skalę?”
„Pieniądze były dobre”.
„Och, ale jeśli to Twoja wymówka, co będzie dalej? Polityka?"
Johna Barnesa, Zaginiona księżniczka Man (2009: 144)
