Europa się rozpada

Zdjęcie posta: Rozsypująca się flaga europejska | © Shutterstock

Ostatnie wydarzenia w Europie i wokół niej zadziwiają nie tylko nas, europejskich federalistów. Europa nie tylko rozpada się na obrzeżach, ale także erozji od środka; a to wszystko 100 lat po rozpoczęciu bezprecedensowego masowego mordu i 25 lat po upadku muru – jego końca, który wcześniej uważano za ostateczny!

Niektórzy współobywatele już podejrzewają, że polityka musi być czymś więcej niż redystrybucją funduszy i dosłownym obijaniem oponentów politycznych pustymi frazesami. Europa jest w niebezpieczeństwie! Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 r. wydaje się mieć jedynie znaczenie regionalne, a nasze prawa obywatelskie, ostatnio skodyfikowane w 2000 r. jako prawa podstawowe Unii Europejskiej, są coraz częściej kwestionowane: tajemnica poczty i telekomunikacji istnieje oczywiście tylko na papierze opinii – a wolność informacji jest obecnie ograniczana również w UE, swoboda podróżowania, wolność zgromadzeń i prawo wyboru miejsca zamieszkania powinny dotyczyć tylko niektórych naszych współobywateli, a wielu z nas coraz bardziej daje zwiększyć nasze prawo do głosowania i udziału w imprezach społecznych Zadania takie jak praca w stowarzyszeniach, klubach i partiach. Dopóki nam, Europejczykom, obiecane jest bezpieczeństwo finansowe, wydaje się, że chcemy wszystko przełknąć.

Ale ostatnie wydarzenia to także szansa dla naszej Europy! Bo już teraz wiadomo, dokąd zaprowadzą nas centraliści ze swoimi tradycyjnymi nacjonalizmami, wzorcami interpretacji i zachowaniami – do XIX wieku. Wykorzystajmy tę szansę i oddajmy wartości, o które ciężko walczyli nasi przodkowie. Solidarność nie oznacza wydobycia jak najwięcej ze środków rządowych, ale raczej wspieranie współobywateli w ich staraniach o to, by mogli godnie żyć. A demokracja nie polega na obserwowaniu, jak inni podejmują decyzje, ale na informowaniu siebie i angażowaniu się. Wszyscy przypominamy sobie, że wolność i pokój nigdy nie są daremne, trzeba je zdobywać wciąż na nowo.

Ale nie zniechęcajmy się, nasza europejska idea nadal jest bardzo atrakcyjnym modelem ludzkiego współistnienia, ponieważ daje każdemu szansę na szczęśliwe i satysfakcjonujące życie. Dlatego wielu ludzi dąży do Europy i dlatego wartości europejskie są wciąż domagane, nawet w najbardziej odległych regionach świata. My, Europejczycy, musimy działać, musimy trzymać się własnych wartości, sami musimy na nie „zapracować” i „pracować” oraz pomagać innym ludziom w ugruntowaniu tych wartości w swoich krajach. Podsumowując: „Europa potrzebuje nowego poczucia solidarności, aby jej jedność nie załamała się z powodu nadmiernych obciążeń darczyńców i frustracji obdarowanych” (Władysława Bartoszewskiego)