kontrole graniczne

Zdjęcie główne: przejście graniczne do Austrii | © Reinhard Thrainer na Pixabay

Gdy tylko polityk, który przegrał, nie wie już, co robić, w grę wchodzą kontrole graniczne – ogrodzenie własnej klienteli jako panaceum, ostatnio à la NRD. Z jednej strony powinien udawać profesjonalną kompetencję, inicjatywę i troskę, az drugiej powinien odwoływać się do dawnych odruchów: winni są inni.

Ludziom, a na pewno nie wirusom, można zapobiec rozprzestrzenianiu się na całym świecie poprzez izolację i wykluczenie. Zwłaszcza w czasach, gdy ludzie z trudem mogli przenieść się z własnej wioski lub miasta, zaraza szalała wszędzie.

A pod koniec I wojny światowej, kiedy wszystkie narody skoncentrowały się na własnych terytoriach, szalała hiszpańska grypa.

Nawet dzisiaj nie można zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusów ani ludzi. Dlatego nie ma sensu inicjować nowych kontroli granic, a nawet ich zamykania.

Lepiej byłoby zaakceptować fakt, że kontrole i zamykanie granic marnują jedynie ograniczone zasoby i wreszcie zacząć bardziej rozważać inne możliwe rozwiązania.

Oprócz bardziej intensywnego wyjaśnienia nieletnich części populacji, w tym terminowych i bezpośrednich sankcji za odpowiednie wykroczenia, istniejący monitoring można by również rozszerzyć i profesjonalizować. Ostatecznie musisz również pomyśleć o rozmieszczeniu chorych i personelu medycznego przez granice, aby móc lepiej i szybciej przeciwdziałać głównym punktom rozprzestrzeniania się.

W żadnej pandemii ludzie, bez względu na to, jak uprzywilejowani, nie byli w stanie izolować się i czekać na koniec pandemii. Jeśli nadal chcesz spróbować sam, polecam przeczytać Edgar Allan Poes"Maska czerwonej śmierci' od 1842, aby zabrać ze sobą w twoją samoizolację; i również Giovanni Boccaccio już w połowie XIV wieku w swojej pracy”dekameronwyciągnięto odpowiednie wnioski.