Kiedyś należałam do niego, kiedy byłam młoda Pogranicze plemienia (112) w Heilbronn, który w tamtym czasie składał się tylko z chłopców i młodych mężczyzn. I nadal lubię wracać myślami do tamtych czasów, zwłaszcza gdy przechodzę obok domu plemiennego, Cäcilienbrunnenhaus.
Później rozwinąłem inne zainteresowania i tak pochłonął mnie praca piechoty, że zupełnie straciłem z oczu harcerstwo. Ale nadal zachowałem ZimeZum i mój stary mundur.
I właśnie wtedy, gdy naprawdę nie myślałem już o harcerstwie, musiałem zdać sobie sprawę, że mój szwagier jest i nadal jest skautem na wskroś. To z kolei doprowadziło mnie do znalezienia nowego plemienia w Tribe 141 i mojego starego sprzętu Scout dla właściciela, który docenia to lepiej niż ja.
Kilkadziesiąt lat później po raz kolejny udowodniono, że świat jest naprawdę mały, kiedy podczas mojego ostatniego zadania zawodowego natknąłem się na towarzysza, który przynajmniej wtedy był członkiem plemienia Pogranicza.
Dodatek 22.10.2021 r.:
„Po ponad 60 latach pracy harcerskiej i młodzieżowej w plemieniu Grenzland, niestety musimy narysować granicę. Dziękujemy niezliczonym sympatykom z okolicy za współpracę. Dziękujemy również wszystkim zainteresowanym, którzy do końca pokazali nam, że warto spróbować wszystkiego, aby stworzyć przyszłe perspektywy dla plemienia. Niestety odmówiono nam tego sukcesu. Z melancholią po raz ostatni brzmi z naszych ust: „Żegnaj bracia, wszelki powrót jest niepewny...”. Ale jedno jest również jasne: kiedy zostaniesz harcerzem, pozostaniesz nim na całe życie. A więc czekamy w przyszłość...
W imieniu przywódców plemiennych i wszystkich pograniczników życzymy Wam zawsze dobrej ścieżki!”
http://www.bdp-grenzland.de
„Bycie w wojsku jest jak bycie w harcerstwie, z wyjątkiem tego, że skauci mają nadzór dorosłych”.
Ten cytat jest przypisywany Blake'owi Clarkowi.
