Polecane zdjęcie: Statua bez głowy | © Couleur na Pixabay
Wciąż pamiętam kłótnię, z którą miałem Dieter Lapple przed Marrahausem w zupełnie innej sprawie, kiedy też rozmawialiśmy o jego małej Katie. Zapewne stwierdziłem, że mi się to też nie podoba, co po prostu zaprzeczył mówiąc, że tylko wykształcony artysta może mieć jakiekolwiek pojęcie o prawdziwej sztuce.
Teraz, gdy jego dzieło z 1965 roku się przewróciło i można się zastanawiać, ile musi kosztować podatnika naprawa, zwracam uwagę, że w tym przypadku chodzi „tylko” o sztukę współczesną, jej wartość z pewnością późniejsze pokolenia ocenią inaczej .
A jeśli weźmiesz pod uwagę, że Heilbronn ma również ograniczone fundusze podatkowe, może być sensowne pozostawienie decyzji o naprawach późniejszym pokoleniom – być może, patrząc wstecz, uważasz, że uszkodzona Käthchen jest bardzo autentyczna jak na nasze czasy.
W każdym razie historia posągu z brązu, który spadł z piedestału, przypomina mi wiersz autorstwa Konrad Ferdinand Meyer myśleć.
Marmurowy chłopiec
Kop w Capuletti Vigna
ogrodniku, znajdź marmurowego chłopca,
Mistrz Szymon przynieś ich,
On decyduje, który to bóg.
Jak pokazano znalezisko uczonemu
Który pytająco wygiął szare rzęsy,
Obok niej klęka dziecko: Julia,
Kto widział, jak znalazł marmurowy chłopiec.
„Jak masz na imię, chłopcze?
Powstań z grobu na światło dzienne!
czy masz latarkę? Czy jesteś podekscytowany?
Jesteś zbroją, która zmusza serca?”
Mistrzu Szymonie, patrząc surowo na obraz,
ignorowanie słów dziecka
Mówi: „On gasi pochodnię. ona wynajmuje.
Ten przystojny młodzieniec to Śmierć.
„Myślę, że tworzenie sztuki wynika z bycia trochę uczulonym na społeczeństwo, z braku chęci przynależności”.
Ragnara Kjartanssona, New Yorker (11. kwiecień 2016)
