Opublikuj zdjęcie: Powiadomienie o wyborach | © Pixabay
Za każdym razem, gdy trzymam w ręku kartę do głosowania, muszę wymyślić rzekomy cytat z powodu mojego wieku Kurt Vonnegut pomyśl, kto podobno powiedział co następuje:
„Prawdziwym przerażeniem jest obudzić się pewnego ranka i odkryć, że twoja klasa w liceum rządzi krajem”.
Wtedy od razu przypominam sobie, że ostatnio chciałem to sprawdzić; ale potem znowu robię dygresję i byłbym zadowolony, gdyby rzeczywiście spróbowali tego przynajmniej raz.
Ale kiedy przyjrzałem się dzisiejszemu głosowaniu, nagle uderzył mnie następujący wiersz Theodor Fontane na około:
Pozostaje pytanie
Theodor Fontane
To prowadzi mnie do zastanowienia się, co robią ci wyborcy, którzy nie znają kandydata na karcie do głosowania? Chociaż nie musi być źle, żeby podejść do takiego wyzwania zupełnie niedoświadczony. Zwykle nie musisz się obwiniać, bo z jednej strony wielu kandydatów nie znasz w ogóle, a niektórych tylko z ich regularnych występów na najbardziej zróżnicowanych plakaty wyborcze. Z drugiej strony, być może nie przebywałeś w okręgu wyborczym wystarczająco długo, aby nawet poznać jednego lub drugiego kandydata.
Całość robi się ekscytująca tylko wtedy, gdy chcesz poznać różnych kandydatów z plakatu wyborczego lub z ulotki, która często jest rozpowszechniana przed wyborami. Ponieważ fotografowie mają coraz lepsze możliwości pokazania danego kandydata w jak najlepszym świetle, nie można już przyznawać punktów sympatii wyłącznie na podstawie zdjęcia.
Wystarczy rzut oka na broszury reklamowe, ale tutaj też wszyscy chcą wspólnie ratować świat i nagle wszyscy mają dobry pomysł – niektórzy nawet plan – jak zrobić to i owo.
Chociaż można to nadal postrzegać jako dobre i znaczące kryterium podejmowania decyzji dla kandydatów po raz pierwszy, nieuchronnie należy zadać sobie pytanie, co robili w ostatnich latach przedstawiciele osób, które już sprawują urząd.
Bardzo podobnie jest z partiami stojącymi za poszczególnymi kandydatami — m.in. Na przykład chęć ratowania środowiska przez 50 lat lub chęć zatrudniania w kółko większej liczby policjantów sprawia, że każdy obywatel ma wątpliwości, czy te „stwierdzenia” mają w ogóle jakikolwiek sens.
Tak więc, na dobre lub na złe, pozostaje tylko jedna rzecz do zrobienia, a mianowicie przeprowadzenie własnych badań, chyba że nie zobowiązałeś się już do jakiejś partii lub zawsze głosowałeś na kandydata, którego twoja babcia uważała za dobrego. To oczywiście dobra opcja, i to bardzo wygodna, ale nie można się spodziewać, że w naszym kraju coś się zmieni.
A jednak to właśnie zwykłe wybory w demokracji wielokrotnie wzywają partie i ich przedstawicieli do rozliczenia się ze swoich dotychczasowych działań, a ponadto w rywalizacji z innymi partiami i kandydatami do zastanowienia się nad sobą przynajmniej w czasie wyborów kampanii i dostosować lub jeszcze bardziej zróżnicować własne cele i plany. Dzięki temu można by nawet nie odwoływać się ciągle do „wypróbowanych” zeszłego stulecia we własnych wypowiedziach wyborczych — choć z nowymi zestawieniami kolorystycznymi należy liczyć się tylko od czasu do czasu; tym razem lata 1970. znów są w modzie.
Ale przede wszystkim dla wyborców – z przynależnością do partii lub bez – karta do głosowania musi być bodźcem do myślenia i patrzenia. Kto właściwie zna 21 partii, które są w aktualnym głosowaniu? Co te partie twierdzą, że absolutnie chcą zmienić lub zrobić inaczej? Na jakich kandydatów startujesz?
Już samo spojrzenie na te pytania pokazuje każdemu wyborcy, co myśli współobywateli lub w jakim kierunku wydaje się zmierzać tendencja. Można to również całkiem dobrze sprawdzić, wybierając odpowiedni Wahl-O-Mat konsultowane, ponieważ tam wszystkie 21 stron odpowiedziało na tezy Wahl-O-Mat, które można porównać z własnymi punktami widzenia.
Ale uważaj, jeśli nie jesteś działaczem partyjnym, może się zdarzyć, że twoja lub preferowana partia jest mniej spójna z twoimi przekonaniami niż zupełnie inna partia, której możesz nawet nie znać. Uspokajające jest jednak to, że żadna partia nie czuje się związana własnymi oświadczeniami wyborczymi – a Ty jako członek partii możesz oddawać swój głos spokojnie i jak zwykle.
A że wiele osób tak myśli, a tym bardziej w ogóle nie idzie do urn, to w najbliższym czasie nic się tu nie zmieni, a więc kandydaci pozostaną ci sami, partie pozostaną te same, deklaracje wyborcze pozostaną takie same, problemy pozostaną takie same - po prostu zawsze pojawiają się nowe wyzwania, ale niektóre problemy rozwiązują się same.
Z kartą do głosowania w dłoni pozostaje pytanie, jak można nią samemu coś zmienić, a może nawet na lepsze?
Pamiętaj, aby oddać głos, im więcej zrobisz, tym lepszy wynik dla wszystkich! Możesz dać partii lub kandydatowi skok wiary i postawić tam swój krzyż.
Ale sytuacja zmieni się tylko wtedy, gdy my, wyborcy, poprosimy naszych przedstawicieli i ich partie o złożenie sprawozdania przed kolejnymi wyborami i przed oddaniem kolejnego głosowania. Bo nie liczy się to, co chcieli robić od dziesięcioleci, a także w przyszłości, ale tylko to, co faktycznie zrobili lub czego nie zrobili od ostatnich wyborów!
Prawo do głosowania jest cennym dobrem iz pewnością może zmienić świat na lepsze, ale tylko wtedy, gdy jak najwięcej z nas zagłosuje i z góry zobowiąże się do tego siebie i kandydatów.
Zapytaj np. B. posłowie do obecnego parlamentu kraju związkowego Badenii-Wirtembergii lub kandydaci do następnego parlamentu kraju związkowego Członkowie oglądają!
Sprawdź, jak Twoi przedstawiciele faktycznie głosowali w parlamencie stanowym: Badenia-Wirtembergia – Głosy
Koniecznie zagłosuj 14 marca 2021 r.!
A zwłaszcza, gdy nie możesz głosować z czystym sumieniem na jakąkolwiek partię lub kandydata — nawet Twój nieważny głos jest głosem.
I tylko ci, którzy nie oddadzą głosu, nie liczą się.
Tło
14 marca 2021 r. mieszkańcy Badenii-Wirtembergii zostaną poproszeni o wybranie na następne pięć lat 17. parlamentu krajowego. Okres wyborczy XVI parlamentu krajowego, liczącego 16 członków, trwa do 143 kwietnia 30 r., po czym zostanie ukonstytuowany nowy parlament krajowy.
Obywatele wybierają swoich 120 deputowanych w 70 okręgach wyborczych, choć liczba ta będzie ponownie wyższa ze względu na równoważenie i nawisy mandatów. Wszyscy obywatele niemieccy w wieku powyżej 18 lat, którzy mają główne miejsce zamieszkania w Badenii-Wirtembergii od co najmniej trzech miesięcy, mają prawo do głosowania.
Tradycyjnie, żołnierze Bundeswehry są dyskryminowani, ponieważ muszą kilkakrotnie i w krótkim czasie, zwłaszcza w pierwszych latach swojej kariery, przenosić swoje główne miejsce zamieszkania, przez co to pozbawienie prawa wyborczego – w tym prawa do kandydowania kandydat! — nie jest rekompensowana przez władze państwowe (faktycznych zanieczyszczających). Na przykład wielu żołnierzom i członkom ich rodzin odmawia się prawa do głosowania, czasami przez dziesięciolecia, co ma miejsce tylko w przypadku poważnych przestępców.
Każdy okręg wyborczy ma własną kartę do głosowania. Tym razem znajdziesz 21 kandydatów z 21 partii lub grup wyborców. Kandydat, który zdobędzie najwięcej głosów w każdym okręgu wyborczym, jest wybierany „bezpośrednio”.
Ponadto wszystkie głosy na partie lub grupy wyborców liczone są w całym kraju, a 120 mandatów w parlamencie liczone są według procedury maksymalnej liczby zgodnie z art. Sainte-Laguë / Schepers rozdzielone między partie, pod warunkiem że każda z nich posiada co najmniej 5% głosów.
Mandaty parlamentarne, do których obecnie przysługuje każdej partii, są rozdzielone w czterech okręgach administracyjnych kraju (Fryburg, Karlsruhe, Stuttgart i Tybinga); powyższa procedura jest również tutaj stosowana.
Mała notka z boku: największa i rodacy nawet samodzielna dzielnica kraju, Heilbronn-Franken był tym samym zuschanzt Stuttgarters; zły, kto podejrzewa złe.
Ten regionalny podział mandatów w partiach jest teraz porównywany z uzyskanymi mandatami bezpośrednimi. A jeśli partia w okręgu ma więcej bezpośrednich mandatów, niż jest w rzeczywistości uprawniona, generowane są nawisy mandatów, a więc do parlamentu stanowego wkraczają dodatkowi posłowie z okręgu.
Pozostałe wolne miejsca w okręgach rządowych są teraz rozdzielane jako mandaty drugorzędne, do których mają prawo strony. W grę wchodzą kandydaci partii, które uzyskały największą liczbę głosów.
Wreszcie, istnieją mandaty kompensacyjne, a mianowicie, gdy w okręgu występują mandaty nawisające, a podział mandatów między strony, określony w procedurze maksymalnej liczby mandatów w danym okręgu, nie jest już spójny. Kandydaci z następną największą liczbą głosów otrzymają te mandaty kompensacyjne.
Tak się złożyło, że 16 parlament krajowy składa się z 143 zamiast planowanych 120 kandydatów.
Na koniec chciałbym zaznaczyć, że ważny jest nie tylko sposób przeprowadzenia wyborów, ale także zastosowany proces selekcji, aw szczególności sposób ukształtowania okręgów wyborczych i okręgów administracyjnych. Ponadto muszą one zawsze być dostosowane do rzeczywistych wskaźników zaludnienia i — co jest obecnie szczególnie ważne — należy zadbać o to, aby redystrybucja dzielnic i dzielnic nie prowadziła do Gerrymanderowanie przychodzi.
"Tak to idzie."
Kurt Vonnegut, Rzeźnia numer pięć (1969)
