Czym jest Europa?!

Zdjęcie główne: mapa Europy z siecią | © TheAndrasBarta na Pixabay 

Europa to przestrzeń komunikacji, interakcji i doświadczenia, która wraz z podobnymi tego typu przestrzeniami tworzy świat zachodni. „Godzina narodzin” Europy leży w założeniu państwa Augustyn z Hippo pod koniec późnej starożytności iw dobre półtora tysiąca lat doprowadził całą ludzkość do powszechnych praw człowieka, a członków Rady Europy i Unii Europejskiej do formalnego uznania europejskich praw podstawowych. Europa jest więc wspólnotą wartości, która stawia prawo przed władzą i swobodnie naśladuje swoją własną naturę Friedrich Hölderlin Akceptacja tego, co obce, przekształcenie tego i uczynienie swoim własnym.

Ale Europa wprowadziła nas także w impas państw narodowych, który my, Europejczycy, staramy się przezwyciężyć najpóźniej od 1945 roku.

Tymczasem euforia, że ​​Europa „zapowiada koniec historii” (Francis Fukuyama) i czyni świat rajem na ziemi, ustępując miejsca rozczarowaniu, któremu nie można już dłużej odmawiać. Inne przestrzenie komunikacji, interakcji i doświadczeń (CIER) nie tylko zaczynają dominować na świecie pod względem populacji, ale również wydają się być znowu bardziej atrakcyjne dla wielu ludzi z własnymi wartościami.

Co gorsza, ze względu na dzisiejszą mobilność, KIER w coraz większym stopniu nakładają się na siebie, a społeczności polityczne mogą w coraz większym stopniu rozciągać się na kilka takich KIER; co oczywiście prowadzi do wzrostu napięcia, a także coraz gorszych rzeczy. 

Ponadto trzeba przyznać, że zarówno Rada Europy, jak i Unia Europejska – prawdopodobnie z powodu euforii wywołanej samorozpadem bloku wschodniego i fałszywego przekonania, że ​​Europa zawdzięcza się definicji geograficznej – uwzględniły również polityczne społeczności, w których wyraźnie dominują pozaeuropejskie KIER. 

Ale jeśli chcesz utrzymać wspólnoty polityczne, w których spotykają się różne KIER, możesz wybrać dwa różne podejścia. Podejście totalitarne, np Można to zaobserwować dzisiaj na przykład w Chinach, Rosji, Turcji, Polsce i na Węgrzech, albo wybiera się podejście demokratyczne i znajduje wiążące zasady, przepisy i prawa do wspólnego życia. Zasadniczo Unia Europejska, ze swoją immanentną ideą Europy, zapewnia dobry plan, jak różne KIER mogą żyć razem, o ile wszyscy przynajmniej przedkładają prawo nad władzę. Michaela Wolffsohna W związku z tym w swoim projekcie politycznym (Zum Weltfrieden) proponuje nowy, rozszerzony federalizm, o którym zdecydowanie należy dyskutować. 

Jednak w przypadku, gdy indywidualne pytanie KIER może stanąć przed powszechnymi i powszechnymi prawami człowieka w ogólności – dotyczy to wyraźnie także grup ludzi od wieków zakorzenionych w społeczeństwach europejskich (np. Społeczeństwa do tarć; a te tarcia są często poważniejsze niż konflikty sprowadzane z zewnątrz.

Europa musi jak najszybciej znaleźć rozwiązanie tych tarć i konfliktów, aby nie narazić na szwank własnych osiągnięć i wejść w erę oligarchii (Iana Mortimera), czyli wyzysku i nietolerancji, a z drugiej strony utorować drogę innym KIER poprzez swoją wzorcową funkcję – ale proszę czynami, a nie tylko słowami (!) – aby doprowadzić nasz jeden wspólny świat do światowej unii Mimo wszystko.

Takim rozwiązaniem mogłaby być porażka płatności transferowych. Innym jest przerzucanie na nie kosztów ponoszonych przez niekompatybilne grupy społeczne lub żądanie ich pokrycia w krajach pochodzenia.

W każdym razie, „relacja państwo-obywatel” – prawa i obowiązki jednostki – muszą zostać ponownie zbalansowane, a dokładniej zbalansowane, aby móc dalej istnieć w przyszłości. 

Sensowne byłoby również zdefiniowanie minimalnych standardów, analogicznych do powszechnych praw człowieka i europejskich praw podstawowych, dotyczących sposobu, w jaki należy dbać o ludzi (zakwaterowanie i wyżywienie) na całym świecie, tak jak o obywateli Unii lub ich własnych obywateli. 

Uwzględniłoby to również fakt, że Europa, z całą swoją odpowiedzialnością za obecną sytuację na świecie, z trudem może sama wchłonąć, a nawet sfinansować wszystkie ruchy migracyjne.