Zdjęcie posta: Ciesz się kawą | © Pixabay
Przez chwilę zastanawiałem się, czy napisać o emocjach, jakie ostatnio wywołała moja wizyta w Stadtbadzie, czy w ogóle o tym, że ryba najpierw śmierdzi głową, jak wiadomo, co bardzo dobrze widać nie tylko w Heilbronn ale także w Berlinie, prawda o tym, że amerykańscy republikanie nie mogą już nawet wybierać przewodniczącego Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych — tam oczywiście nie obowiązują już podstawowe zasady demokratyczne, ale wtedy postanowiłem po prostu podzielić się dzisiaj wierszem, który Jednak od dawna mi się podoba i którym nigdy się nie dzieliłam, przynajmniej tutaj na tym blogu.
Ten wiersz pochodzi z Karol Busy, który jako berlińczyk z pewnością przewraca się w grobie z powodu tamtejszych warunków i, co ciekawe, nadal jest bardzo popularny w Japonii. Busse zmarł w 1918 roku w wieku 46 lat na grypę hiszpankę, której, jak wiemy od czasu COVID-19, nie należy już tak nazywać. Od 1916 brał czynny udział w I wojnie światowej i został za to odznaczony; W tamtych czasach uchylanie się i dezercja nie były jeszcze istotną częścią szykownego tłumu Berlina.
Karol Busy doktoryzował się w 1898 na podstawie rozprawy o poezji Novalisa iw konsekwencji został pisarzem i krytykiem. Ale teraz do dzisiejszego wiersza.
Nad górami
Za górami, daleko do wędrowania,
Ludzie mówią, że szczęście żyje
Och, i szedłem w roju innych,
Wróciła ze łzami w oczach.
Za górami, daleko, daleko tam,
Ludzie mówią, że szczęście mieszka...
Jak dowiedziałem się dużo później, byłem Karol Busy znaną już od najwcześniejszej młodości, bo ojciec śpiewał nam wieczorami następującą kołysankę.
kołysanka
Suma, suma, piaskowiec idzie, och, jak ciemno, och, jak późno, jak późno!
Wejdź do każdego domu dziecka, rozrzuć ciche ziarna. –
Suma, suma, idzie piaskowiec, przyjdź i odmów swoją nocną modlitwę:
Dobry Boże, uczyń mnie pobożnym, abym poszedł do nieba!
Tę piosenkę prawdopodobnie śpiewała już mojemu ojcu jedna z jego babć, która znała już tę piosenkę z czasów własnej matki.
Kto więcej Karol Busy chcesz przeżyć, polecam Juliana Redlichksiążka "Zapomniany lider opinii: Carl Busse (1872-1918) pisarz, krytyk literacki, publicysta(2021).
A skoro już przy tym jestem, to Mister Sandman, który w piosence z 1954 r Pata Ballarda został stworzony i rozsławiony na całym świecie przez Chordettes.
I to chyba mówi wszystko o Sandmanie. A który z trzech Sandmenów, ten z ETA Hoffman, z Hans Christian Andersen lub nawet tego Pata Ballarda Wolisz siebie, to twoja sprawa.
Oczywiście ETA Hoffmann 😉