zmiana czasu

Opublikuj zdjęcie: przykładowy obraz | © Pixabay

Dziś o 3 nad ranem znów była ta godzina i zegarki zostały przestawione o godzinę do stanu poprzedniego. Teraz jesteśmy z powrotem w Niemczech w czasie faktycznie przewidzianym dla naszej strefy czasowej. Nie trzeba dodawać, że jakiś czas temu my, ludzie, podzieliliśmy świat na różne strefy czasowe i że każde miejsce ma swój własny czas lokalny, który pokazuje dokładnie godzinę 12.00:XNUMX, kiedy słońce jest w zenicie w południe; na niektórych zegarach, takich jak ten w katedrze w Strasburgu, można przyjrzeć się mu z bliska.

1 kwietnia 1893 roku czas środkowoeuropejski został ustalony jako standardowy czas dla całej Rzeszy Niemieckiej. Uniwersalny czas koordynowany (UTC) został ustanowiony w 1972 roku, a nasza strefa czasowa, Europa Środkowa, która odpowiada 15 stopniowi długości geograficznej, ma o godzinę więcej, czyli UTC+1.

Głównym kryterium tej klasyfikacji jest to, że kraj używa strefy czasowej, w której znajduje się główna część kraju. Prawdopodobnie ze względów politycznych strefa czasowa Europy Środkowej została rozszerzona o Hiszpanię, co ma niemały wpływ na codzienną rutynę miejscowej ludności.

Skoordynowany czas światowy ma ogromne zalety dla niektórych zastosowań, projektów i firm, takich jak telekomunikacja, przemysł morski i lotniczy, a nawet ćwiczenia i operacje wojskowe, ale ma swoje ograniczenia dla ludzi i zwierząt.

Oprócz politycznie motywowanej ekspansji stref czasowych, aby móc lepiej łączyć ze sobą państwa, podjęto próby, zwłaszcza w czasach kryzysu i wojny, generowania korzyści ekonomicznych poprzez wprowadzenie czasu letniego.

Prawdopodobnie z powodu kryzysu naftowego w 1973 r. czas letni powrócił tylko w niektórych krajach europejskich, co od 1980 r. dotyczyło również Niemiec. To było dla mnie tak interesujące w tym czasie, że ja i przyjaciel czekaliśmy o 2 w nocy przed publicznym zegarem w Heilbronn, aż, jak wcześniej ogłoszono, automatycznie przestawi się i co sekundę przestawi wskazówkę minutową o 3 nad ranem.

Zaledwie 40 lat później każdy powinien mieć świadomość, że upragnionych korzyści płynących z lata nie udało się osiągnąć również i tym razem. Ale można było również wyciągnąć wnioski z doświadczeń poprzednich eksperymentów, które zawsze dochodziły do ​​tego samego wniosku po około czterech latach.

Tak więc ci, którym pozwolono być świadkami początku lata, mogą teraz mieć nadzieję, że będą również świadkami jego ostatecznego końca; i kto wie, może przyszłe pokolenia wyciągną wnioski z naszych doświadczeń w tym zakresie.

Jednak naprawdę interesującą rzeczą w zmianie czasu jest to, że nasi prezenterzy najwyraźniej zakładają, że osoby odpowiedzialne za zmianę czasu „ukradną” godzinę wiosną, a następnie oddadzą ją jesienią. Jednocześnie wszyscy powinniśmy mieć świadomość, że nikt, nawet personel administracyjny, nie może nam ani dać ani zaliczyć czasu, a jedynie go ukraść. I niestety takich złodziei czasu można znaleźć wszędzie; chociaż bardzo wielu z nas musiałoby przyznać, że sami jesteśmy prawdziwymi marnotrawcami naszego życia — carpe diem, a jakby tego było mało, chętnie spędzimy noc.

Nawiasem mówiąc, my, ludzie, możemy mierzyć tym, jak radzimy sobie z czasem własnym i naszych współobywateli. Więc nadal możesz uzyskać coś pozytywnego ze zmiany czasu, a mianowicie, jeśli skorzystasz z tej okazji świadomy własnej nietrwałości — niech to doprowadzi do nieco innego przejścia!