14.1.02024

Wyróżnione zdjęcie: Wizyta na miotle

Piłka Europy

Jest jeszcze dobra wiadomość. I tak powoli, ale niezawodnie napływają pierwsze zapisy na piłki. Nie zaprojektowaliśmy jeszcze nawet naszej ulotki reklamowej. Bardzo się cieszę również, że niektóre kluby partnerskie EUROPA-UNION już tak aktywnie uczestniczą w przygotowaniach do balu.

Jednak szczególnie cieszę się, że demokratyczne frakcje w radzie lokalnej uznają i wspierają intencje i idee federalistów z Heilbronn. Jeśli chodzi o wybory do Parlamentu Europejskiego i rad lokalnych, bardzo ważne jest, aby wszyscy demokraci zjednoczyli się i zmierzali w jednym kierunku! Wszyscy nadal chcemy demokracji federalnej – czyli więzi jednoczącej. Wszyscy chcemy także Europy możliwie jak najbardziej zjednoczonej – niektórzy z nas chcą nawet europejskiego państwa federalnego. Najlepszym sposobem na osiągnięcie tego jest demokratyczny punkt sporny, w którym musimy dyskutować, debatować i debatować bardzo szczęśliwie i bardzo energicznie, a ostatecznie podejmować decyzje w drodze wyborów.

Nasza Europa to kultura, zarówno polityczna, jak i społeczna. Czy jest lepszy sposób na wyjaśnienie tego naszym współobywatelom niż sobie Piłka europejska w harmonii? Pod hasłem „Europa tańczy!” będziemy wspólnie działać na rzecz promowania naszej Europy, naszej demokracji i jak najwyższej frekwencji wyborczej.

Radni miejscy z CDU, FDP, Wolnych Wyborców i SPD są już na Balu Europy! My, demokratyczni Europejczycy, okazujemy jedność i wykorzystujemy okazję do zaprezentowania siebie i naszych pomysłów zainteresowanej opinii publicznej. Bardzo praktycznym rozwiązaniem jest to, że goście balu mogą w foyer zapoznać się z istotnymi informacjami i programami wyborczymi oraz zabrać je ze sobą. Ale nasze kluby partnerskie również korzystają z okazji, aby się przedstawić.

Nasza Europa jest po prostu różnorodna i kolorowa. A na Balu Europy możesz w pełni cieszyć się tą kolorową różnorodnością!

Skradanie się po pubach

Zaangażowani członkowie klubu to czysta przyjemność, dlatego wczoraj udało mi się zamienić mój zwykły spacer po mieście w krótką wycieczkę. Ponieważ kilku europejskich federalistów chciało ponownie odwiedzić ławki na Wartbergu, które teraz noszą imiona byłych członków klubu. Po drodze zaopatrzono nas także w grzane wino i herbatę i wylądowaliśmy na końcu, gdy zrobiło się trochę chłodniej Rolfa Heinricha.

A z miotły pojechaliśmy do Emmy23, bo zaprosiła nas członkini Stowarzyszenia Niemiecko-Afrykańskiego. Emma przypomina mi jeden lub dwa inne bary w Heilbronn z około 1980 roku i muzyka grana przez DJ-a również pasuje całkiem nieźle. Dlatego lubię tam chodzić, mimo że wczoraj z łatwością podwoiłam swoją średnią wieku. Co nie przeszkadzało innym gościom, którzy rzucali wyzwanie mojej lepszej połowie i mnie w piłkarzyki. W poszczególnych meczach radzili sobie całkiem nieźle, ale jako zespół byliśmy beznadziejnie zagubieni – piłka nożna, niezależnie od jej formy, nigdy nie była moją pasją.

Miły gest ze strony zwycięzców, którzy chcą się zemścić przy kolejnej wizycie w pubie.

Podzielone bułki

Regularnie otrzymuję przemyślenia i komentarze od Chrisa Kurbjuhna wrzucone do skrzynki odbiorczej. Dziś na końcu swojego wpisu pisze:

„Na poziomie lokalnym jest całkiem jasne, jak skutecznie walczyć z AfD: tam, gdzie „opiekunami” są burmistrzowie, czyli ludzie, którzy dbają o interesy obywateli i prowadzą zrozumiałą politykę, której celem jest poprawa życia ludzi. łatwiejszy w obsłudze, nazistowskie śmierdzące skarpetki tego nie przecinają. To także wyjaśnia federalny problem polityczny: w przypadku Merza i Scholza na początku jest dwóch facetów, którzy są całkowitym przeciwieństwem opiekunów.

Chris Kurbjuhn, Rolka dzielona (CMLXII)