Opublikuj zdjęcie: zniszczone budynki | © Angelo Giordano na Pixabay
Spis treści
Szczęście dawania
wiersz autorstwa Bertolt Brecht
Największym szczęściem jest dawać
Ci, którym jest trudniej
I uszczęśliwiony, ze szczęśliwymi rękami
Aby rozrzucić piękne prezenty.Nie ma piękniejszej róży
Jako twarz odbiorcy
Gdy są wypełnione, o wielcy
Joy, jego ręce opadły.Nic nie sprawia, że jesteś tak całkowicie wesoły
Niż pomagać wszystkim, wszystkim!
Nie oddam tego, co mam
Nie mogę tego lubić.
rozczarowanie
Odbyłem wiele rozmów w ciągu ostatnich kilku dni, niektóre z nich razem z Herberta Burkhardta, co szybko umieściło moje ostatnie wysiłki, aby nadać miastu większy rozmach. Muszę przyznać, że wielki hit nie jest tak łatwy do zrealizowania, jak byłem do tego przyzwyczajony – różne miasta, różne zwyczaje.
W każdym razie jestem bardzo wdzięczny wszystkim, z którymi rozmawiałem, za sprowadzenie mnie na ziemię. Teraz spróbuję po prostu upiec mniejsze bułeczki, co wcale nie musi być złe. Pocieszające jest dla mnie to, że nie tylko ja tak uważam, ale nawet sprawdzeni fachowcy zawodzą przez miejskie struktury, mimo że mają najlepsze koneksje w najznakomitszych kręgach.
Mogę więc jeszcze raz powiedzieć, że problemy strukturalne ostatecznie dotykają wszystkich obywateli bez wyjątku – z wyjątkiem tych, którzy rutynowo poruszają się w trzecim wymiarze. A ponieważ wielu innych to teraz dostrzega, może nie być tak źle, jeśli pomyśli się o rozbiciu inkrustowanych struktur i wpuszczeniu do miasta powiewu świeżego powietrza.
Chyba że rozgościsz się naprawdę przytulnie w kontemplacyjnej przytulności. I tak na początku dnia po prostu przeoczyłam krem Nivea, pot i przeszkody w basenie obładowanym lakierem do włosów, a na koniec dzisiejszych spotkań twarzą w twarz zafundowałam sobie pierwsze Affogato al caffè roku na Sülmerstrasse.
darować
Bez wątpienia darowizny stały się nieodzowne w naszym świecie, a sumy przekazywane na całym świecie są astronomicznie wysokie. To ciekawe, że ludzie w krajach demokratycznych przekazują więcej niż w dyktaturach, a Amerykanie od dziesięcioleci są prawdopodobnie najbardziej hojnymi ludźmi na świecie.
Również bez wątpienia ta gotowość do darowizn stworzyła własny rynek, który żyje wyłącznie dzięki chęci innych ludzi do darowizn. Przestępczość zorganizowana również dobrze sobie radzi w tym cyklu finansowym i nie byłbym bardzo zdziwiony, gdyby teraz zarabiało się tam więcej niż na handlu narkotykami, ludźmi czy bronią.
Jeśli dacie, co mogę tylko polecić każdemu obywatelowi, ale proszę, nie jako nowa forma sprzedawania odpustów, ale z przekonania, że ktoś, kto coś ma, zawsze może coś z tego dać — z wyjątkiem oczywiście przypadku, gdy państwo już wszystko spieniężyłem z góry.
Co z kolei sugeruje, że funkcjonujące demokracje nie mają na ogół bardziej hojnych ludzi niż w innych krajach, ale że ludzie ci po prostu mają więcej pieniędzy na koniec miesiąca.
Tak więc, moim zdaniem, można by wyciągnąć wnioski z chęci obywateli do ofiarowania środków na rzecz demokracji w ich krajach – co oczywiście trzeba by jeszcze udowodnić.
W każdym razie nie ma sensu, aby obywatel tak po prostu dawał darowiznę, ponieważ wtedy ryzykujesz, że będziesz karmić tylko „zawodowe organizacje żebrackie” i przestępczość zorganizowaną, a tym samym nie ulepszać świata własnymi darowiznami, ale faktycznie czyniąc go znacznie gorzej.
I właśnie ci obywatele, którzy postrzegają darowizny jako współczesną sprzedaż odpustów, powinni zostać ostrzeżeni, aby nie dawali darowizn nikomu, kogo chcą, ponieważ robiąc to, zapewniają sobie własne miejsce w słońcu w piekle, a nie w niebie, jak chcieli!
Dlatego jako darczyńca zawsze musisz zwracać szczególną uwagę na to, komu przekazujesz darowiznę, a przede wszystkim przez kogo dzisiaj ją przekazujesz. Z mojego doświadczenia wynika, że zawsze najlepiej jest przekazywać datki bezpośrednio osobom dotkniętym chorobą, a ci, którzy nie mogą tego zrobić, mają trudności ze znalezieniem godnej zaufania organizacji. I tak też łatwiej jest przekazać darowiznę we własnym środowisku, bo tam na własne oczy widać, kto zajmuje się darowiznami i co ta organizacja z nimi robi.
Ze względów zawodowych miałem bardzo, bardzo złe doświadczenia w ciągu ostatnich kilku dekad — zwłaszcza z bardzo znanymi organizacjami pomocowymi — i moja chęć przekazywania darowizn na rzecz takich organizacji była prawie zerowa, ale zawsze dokonywałem datków bezpośrednio na miejscu. I nawet wtedy, kiedy musiałem patrzeć, jak źle sobie z tym radzą obdarowani; w każdym razie zadbano o to, aby odbiorca darowizny miał przynajmniej szansę zrobić coś z moich darowizn.
Dziś bardzo się cieszę, że mam takie organizacje meseno gdzie mogę na własne oczy zobaczyć, jak każda wpłata dociera do obdarowanego i jak nawet pomaga się go wykorzystać - co prawda to też nie zawsze pomaga, ale jest dużo lepiej niż w innych miejscach.
Ale to, co w ogóle nie działa, to wysyłanie ogromnych sum darowizn do wyznaczonych dyktatur, zwłaszcza obecnie w tych krajach, w których potentaci są bardzo zadowoleni z posiadania pałaców z tysiącem pokoi zbudowanych w rezerwatach przyrody. Właściwie byłoby znacznie lepiej, gdybyście wspólnie kupowali wszelkiego rodzaju luksusowe samochody sportowe i przekazywali je bezpośrednio nieślubnym synom i kuzynom tych potentatów. Ponieważ to ratuje biednych miejscowych przynajmniej przed późniejszą śmiercią przez nowe budynki, ponownie zbudowane przez przestępców.
„Ale sam Nietzsche nauczał amor fati:„ Powinieneś kochać swój los ”. To, jak mówi epilog Twilight of the Idols, jest jego najgłębszą naturą. Równie dobrze można by zadać pytanie, czy istnieje więcej powodów, by kochać to, co się komuś przydarza, potwierdzać istnienie takim, jakie jest, niż wierzyć w to, na co się ma nadzieję.
THEODOR W. ADORNO, MINIMA MORALIA (14. WYDANIE 2022 [1951]: 110)
