29.3.02022

Zdjęcie posta: Affenmusik | © Pixabay

Spis treści

obrona przeciwrakietowa

Obecna dyskusja to kolejny krok w kierunku nacjonalizmu i kolejne odejście od NATO. Obrona powietrzna jest jednym z zadań NATO, ponieważ nie może być koordynowana i utrzymywana w żaden inny sposób.

Niemcy przez lata stale zmniejszały swój wkład w to, w tym znosząc obronę przeciwlotniczą armii i redukując swoje ogólne zdolności do rodzaju „obrony klastrowej”, co oznacza, że niemiecki Bundestag i jego członkowie parlamentu mogą być nadal chronieni. W razie wojny nadal polegali całkowicie na NATO — czyli USA.

Obiecywanie Niemcom narodowego systemu obrony przeciwlotniczej za ogromne sumy, ze względu na wielkość kraju, jest mało opłacalne finansowo i nie da się zrealizować kadrowo, a jedynie w ramach NATO może być utrzymywane, nawet w wydarzenie wojny. Ta obietnica, która z pewnością zostanie przyjęta przez naszą populację (tylko my - nikogo nie obchodzi!) ma tylko dwa cele. Po pierwsze, by jeszcze raz jeszcze wzbogacić kilku kuzynów (100 miliardów euro do puli), a po drugie, by zasygnalizować Amerykanom, że byłoby lepiej, gdyby w przyszłości prowadzili kampanię wyłącznie na rzecz demokracji i wolności w Azji.

Mój wniosek: towarzysze Putina wykonują dobrą robotę w Niemczech.

Dodatek (29.03.2022: 11.35)

Przeczytaj również ten komentarz autorstwa Tomasz Stoelzel w tygodniu roboczym: Najpierw poinformuj, a potem kup broń! (28 marca 2022)

Oburzenie moralne

Jeśli mówienie prawdy w demokracji jest najniebezpieczniejszą rzeczą, jaka może przytrafić się politykowi, to wszyscy mamy duży problem!

W tym bardzo konkretnym przypadku: „Washighton, mamy problem” – powiedział niedawno prezydent USA Joe Biden słusznie podczas wizyty w Europie: „Na miłość boską, ten człowiek nie może pozostać u władzy”.
Nie miał na myśli burmistrza Heilbronn, prawdopodobnie nie będzie wiedział, gdzie jest Badenia-Wirtembergia, nie mówiąc już o Heilbronn, ale jego wypowiedź była słuszna Władimir Putin, rzeźnik Europy Wschodniej.

I do Victor Orban i kilku niemieckich polityków, to stwierdzenie zostanie również zrozumiane i prawdopodobnie podzielane przez wszystkich innych ludzi. Problem w tym, że to stwierdzenie wyszło z serca i jest czystą prawdą – tak całkowicie nieprofesjonalną i przez to nie do przyjęcia!

Dlatego teraz musiała Joe Biden jak następuje: „Wyraziłem oburzenie moralne, które czuję, i za to nie przepraszam.” A jednocześnie zapewniam, że nie jest to polityczna wypowiedź prezydenta USA ani nawet zmiana polityki USA. Pewnie nie chce nas Niemcom narobić kompletnego bałaganu.

Stadtepartnerschaften

Jeśli chodzi o partnerstwo miast, Heilbronn to bardzo, bardzo smutne miejsce. Przez dziesięciolecia tylko Młodzi Europejscy Federaliści (JEF) byli w stanie skutecznie promować partnerstwo miast w Heilbronn. Reszta mieszkańców miasta była w najlepszym razie obojętna na partnerstwo miast. Nic więc dziwnego, że w tamtym czasie czołowy autor artykułów dla Heilbronner Voice publicznie wyśmiewał się z podejmowanych przez młodych ludzi prób wygrania miast partnerskich dla Heilbronn i oskarżył tych bardziej postępowych ludzi z Heilbronn o „chęć bycia przyjętą tylko w burżuazyjny sposób”.

W partnerstwie miast Heilbronn nastąpił drugi impuls, gdy były przewodniczący okręgu JEF dr Manfred Weinman został burmistrzem naszego miasta. Jednak po Weinmannie o naszych dotychczasowych partnerstwach zrobiło się bardzo cicho.

Zawsze było mi smutno, gdy ludzie z Heilbronn, którzy przenieśli się do miasta Heilbronn, na próżno proponowali nowe partnerstwa miast. Do dziś dobrze pamiętam dwie takie próby, a mianowicie propozycje nawiązania nowych partnerstw miast z miastami we Włoszech i na Węgrzech. EUROPA-UNION została również poproszona w tym czasie o poparcie tego i również otrzymała tylko odmowy z miasta. Tenor był zawsze taki sam: „Heilbronn ma już dość miast bliźniaczych”.

Było mi bardzo smutno, gdy w czerwcu 2015 r. na wezwanie naszego miasta partnerskiego Neath Port Talbot, które istniało od 1966 r., nasz obecny burmistrz odpowiedział na wezwanie zerwania tego partnerstwa z „powodów finansowych”. Dziewczęta i chłopcy z Port Talbot zawsze też byli urozmaiceniem miejsca spotkań w Europie, a tym samym prawdopodobnie kolejnym niepokojącym elementem dla naszych przywódców miast.

Byłem więc zdumiony, gdy OB 2019 - w środku konfliktu Ukraina-Krym-Donbas - zawarł nowe partnerstwo miast z miastem w obszarze odpowiedzialności dyktatora i masowego mordercy (także obywateli Unii) . Wyjaśnienia tego sięgały od ustępstw na rzecz społeczności rosyjskiej w Heilbronn (podobno „Rosjanie” z tych, którzy wyemigrowali do Heilbronn również powinni głosować) po deklarację solidarności Władimir Putin, który wciąż ma wielu przyjaciół w niemieckiej polityce (zwłaszcza w SPD).

Ale potem musiałem zdać sobie sprawę, że przynajmniej dla niektórych radnych miasta motywy były znacznie bardziej banalne, a były redaktor Heilbronner Voice mylił się tylko co do grupy ludzi.

Wraz z początkiem ataku Federacji Rosyjskiej na resztę Ukrainy, zintensyfikowanym i obecnie niepohamowanym masowym mordem kobiet i małych dzieci, moje obawy dotyczące takiego partnerstwa były słyszane przez coraz więcej radnych miejskich, ale ponownie zostały zniweczone.

Dopiero gdy nasz rząd federalny również zajął wobec niej nieco bardziej zdystansowane stanowisko Władimir Putin zdecydował, a inne niemieckie miasta już zakończyły swoje partnerstwa, powoli się uchwyciły zdystansowanie się od tego partnerstwa w radzie gminy poprzez. I tak prawdopodobnie doszło do miękkiego jak pielucha zawieszenia tego partnerstwa miast; Nawet dzisiaj ci, którzy „rozumieją Putina”, wydają się mieć przesłuchanie w Heilbronn.

Nie dziwiło mnie już, że SPD znów postąpiła przesadnie, wzywając do kolejnego partnerstwa miast, a mianowicie z miastem na Ukrainie. Fakt, że jest to teraz ponownie jednogłośnie popierane przez wszystkie rady miejskie, jest czymś. Jakie konsekwencje będzie to miało w przyszłości, przynajmniej dla naszych dwóch nowych miast partnerskich, będzie całkowicie niejasne dla naszych rad miejskich i najwyższego kierownictwa.

Myślę, że to absolutny wstyd, że większość z nas, mieszkańców Heilbronn, wciąż nie wie, co zrobić z partnerstwem miast, że nasi lokalni radni chcą być witani tylko w burżuazyjny sposób i że ci obywatele Heilbronn, którzy są zaangażowani w istniejące miasto twinning od dziesięcioleci nie znajduje żadnego wsparcia. Nie wspominając o ubolewaniu wobec tych mieszkańców Heilbronn, którzy mogą teraz wierzyć, że Heilbronn w końcu wejdzie w miasto partnerskie z miastami we Włoszech, na Węgrzech, w Hiszpanii, a nawet w Turcji.

Potem trzeba jeszcze raz posłuchać, że miasto Heilbronn ma dość miast partnerskich, a nawiasem mówiąc, na coś takiego też nie ma pieniędzy!

Jeśli wbrew oczekiwaniom wielu „prawdziwych” Heilbonnerów nagle zacznie pytać, jak w ogóle może być takie „geeiere”, to rada miasta i administracja miasta z pewnością zabrzmią jednogłośnie, że to wszystko to naprawdę wielkie nieporozumienie i że Heilbronn od teraz zgadza się ze wszystkimi istniejącymi krajami na takie partnerstwa miast: Heilbronn jest mistrzem świata w partnerstwie miast. Wtedy pojawią się nowe znaki miasta i świat znów będzie w porządku dla wszystkich w Heilbronn.