Wyróżnione zdjęcie: Fleiner Straße
Spis treści
Exodus ze wsi
Exodus ze wsi, do którego w dalszym ciągu zachęca i w dużym stopniu dotuje polityka, coraz częściej pokazuje swoje negatywne konsekwencje. Od lat 1970. mogę to podążać za przykładem Heilbronn i nie jestem szczęśliwy, że moje ówczesne obawy stały się rzeczywistością.
Nie chodzi tu tylko o dobrze znane problemy rozrastania się obszarów wiejskich i związaną z tym nadmierną rozbudowę infrastruktury oraz inne negatywne skutki dla środowiska, ale – co jest o wiele bardziej niebezpieczne – o rosnącą fragmentację naszego społeczeństwa.
Mogłem to dzisiaj bardzo wyraźnie zobaczyć na deptaku, kiedy co roku do Heilbronn przyjeżdżają mieszkańcy nizin, a potem szeroko otwartymi oczami patrzą na licznych migrantów w mieście – czasem prawdziwy szok kulturowy.
We wsi ludzie prawdopodobnie jeszcze nie zauważyli, że ludzie z historią imigracji stanowią obecnie większość we wszystkich większych miastach. I tak całkiem logicznie można ich spotkać w deptaku i pewnie częściej tam, bo nie robią zbyt często zakupów w internecie czy w Mediolanie i Düsseldorfie i nie mają też tak dużych mieszkań i domów z ogródkami, żeby mogli łatwo przejść, można raz wycofać.
Ale może są też trochę bardziej komunikatywne i po prostu lubią razem przesiedzieć w większym gronie, co my, „wieloletni mieszkańcy”, ograniczamy się obecnie do wizyt przy miotłach i ogródkach piwnych.
Ale najgorsze jest to, że wciąż mamy polityków, którzy obecnie coraz częściej wykorzystują tę rozbieżność i wmawiają co 2 mieszkańców wsi, że są Niemcami, a następnie obiecują im, że w razie potrzeby będą mieli własną Charité tuż za rogiem.
Jeśli w 2024 r. wszyscy chcemy, żeby było nam lepiej, to w końcu potrzebujemy polityków, którzy wyjmą głowę z piasku i jednocześnie otworzą oczy swoim wyborcom.
satysfakcjonujące
Dzisiaj udało mi się wyczytać z pogawędki Sofie (Heilbronner Stimme, 30.12.2023 grudnia 27: XNUMX), że teraz też tak jest Joachima Friedla dwie rzeczy, które nie dają mi spokoju od dłuższego czasu. Z jednej strony je krytykuje Podziemny przejazd kolejowy Kranenstrasse, gdzie od czasu zakończenia BUGA miasto po prostu pozwoliło na marnowanie kosztownej infrastruktury.
Z drugiej strony odkrył, że wiele zegarów publicznych, jeśli w ogóle działają, również tyka nieprawidłowo. Udało mi się jednak zobaczyć, jak faktycznie niektóre zegarki są naprawiane – zawsze zajmuje to tylko kilka tygodni.
Wyjście dłoni
Taka informacja przyszła mi do głowy podczas zakupów w Palmie. Ponieważ na pewno nie dowiedziałam się o tym jako pierwsza, bardzo się zdziwiłam, że sprzedawczynie nic nie zauważyły.
Wcześniej moja lepsza połowa i ja byliśmy w Kaufhofie, do którego naprawdę lubimy chodzić, ponieważ tamtejsi sprzedawcy są bardzo uprzejmi, ale nie nachalni. Nie sądzę też, że koncepcja większego domu towarowego jest przestarzała. Zależy to po prostu od tego, co z nim zrobisz i czy znajdzie się wystarczająca liczba klientów, którzy to docenią.
Ale nic to nie da, jeśli całe środowisko, tak jak w Heilbronn, nie jest już w pełni harmonijne. Odkąd w latach 1970. otrzymaliśmy strefę dla pieszych, niewiele się tam wydarzyło. Planowana i logiczna rozbudowa nie nastąpiła – ludzie po prostu żyli z istniejącego zasobu bez żadnej wiedzy. Rozwój obszarów miejskich przebiega inaczej, ale wymaga odpowiedzialnych ludzi, którzy nie tylko czekają na emeryturę i którzy poza tym cieszą się życiem. I nie ma już żadnego pożytku, że kilku współobywateli, jak np B. obecnie Stefana Schocha, dąż do poprawy. Musi to być wspólny wysiłek wszystkich zaangażowanych osób.
Sprawę jeszcze bardziej utrudnia fakt, że odwiedzającym i klientom nie jest łatwo. Zaginiony Toalety Nie tylko narzekam na nie od lat i ogólna czystość już dawno pozostawiała wiele do życzenia.
Ponadto, zgodnie z żądaniem samorządu, wyraźnie się to pomija, aby zapewnić porządek w centrum miasta. W strefie dla pieszych wszelkiego rodzaju pojazdy poruszają się tak, jak im się podoba, co utrudnia klientom robienie zakupów. Nadal zbyt wielu rowerzystów i hulajnogów nęka wózki dziecięce. Co gorsza, coraz więcej żebraków i handlarzy zamienia upragnione zakupy w spacer po kraju trzeciego świata.
Ogólnie rzecz biorąc, nic z tego nie pomaga w rewitalizacji centrum miasta i sprzyjaniu powstaniu atrakcyjnych sklepów, a nawet ich utrzymaniu.
Sklepy za jedno euro, zakłady fryzjerskie, stragany z kebabem i studia paznokci są częścią nieco większego miasta, ale podobnie jak sklepy z seksem i sklepy z grami hazardowymi, musiałyby zostać uregulowane dawno temu, aby nie psuć jeszcze bardziej ogólnego obrazu!
Wymagałoby to już dawno odpowiednich koncepcji, ale także pracowników miejskich i odpowiedzialnych radnych, którzy chcą i potrafią to zrobić. I pamiętajcie: bez deptaka centrum Heilbronn byłoby już najgorszym gettem w centrum miasta!
Właściwym sposobem byłoby w końcu zaakceptować zmianę i pomóc ją kształtować. Mógłbyś np. Możesz na przykład przyjrzeć się bliżej Metzingen i zaczerpnąć stamtąd pomysłów, możesz też odwiedzić Würzburg i Ulm.
Dodatek 2.1.2024 r.
W głosie Heilbronn (2.1.2024 stycznia 21: XNUMX). Wolfganga Palma dzisiaj m.in zacytował: „Urzędnicy są bardzo mili, ale nie interweniują”… potrzebne są „miękkie kontrole”. Agnieszka Chrystian nazywa to „złym wyborem na burmistrza”. – Ciekawe, w czym właściwie byłaby dobra?
Jego syn Aksel Palma Krytykuje fakt, że miasto zbyt długo obserwowało spiralę spadkową.
Dobrze, że niektórzy mieszkańcy Heilbronn powoli się budzą, nawet jeśli jest już dla nich za późno. Co niestety nie pomaga w moich latach narzekania i dobrych rad!
