Zdjęcie charakterystyczne: zdjęcie główne | © Gerd Altmann z Pixabay
Spis treści
RSS
Ten post zawdzięczam czytelnikom RSS, którzy jeśli się zasubskrybują, wybiorą moje posty w oryginalnej wersji i przekażą je moim czytelnikom. Dzięki interwencji Detlefa Sterna Cała treść postu jest teraz przekazywana czytelnikom, a nie tylko odpowiedni nagłówek. Przekonał mnie jego argument, że niektórzy czytelnicy chcą tylko samej treści. Większość SMS-ów czytam też przez RSS, bo można to tam zrobić bez żadnych zakłóceń i jest też znacznie szybciej.
Niektórzy blogerzy narzekają, że zbyt mało czytelników odwiedza ich blogi, co również jest dobrym argumentem. Ale jeśli nie chcesz zarabiać na swoim blogu, prawdopodobnie chodzi bardziej o liczbę czytelników, do których docierasz, a nie o liczbę odsłon. W związku ze zmianą zmniejszyły się również moje numery dostępowe, co może potwierdzić, że niektórzy czytelnicy uzyskują dostęp do moich postów poprzez RSS.
To sprawia, że ponownie zastanawiam się, czy mógłbym jeszcze bardziej usprawnić CMS, a nawet całkowicie przejść na Zettelkasten. Ale potem muszę jeszcze raz przemyśleć wypróbowaną i sprawdzoną radę „nigdy nie zmieniaj działającego systemu”, a także fakt, że nie tylko mnie nadal podoba się mój obecny układ bloga.
I jak dowiedziałam się z weekendowych rozmów, dla wielu osób (dobre) obrazy są ważniejsze niż treść; Zauważyłem to już kilka razy na blogu, gdy tylko pominąłem zdjęcia leadów, bo wtedy liczba wejść zauważalnie spadła.
Teraz potrzebuję możliwie najbardziej odpowiedniego zdjęcia głównego, po czym można będzie aktywować ten post – z tą zaletą, że wszystkie dzisiejsze posty są już dostępne i żaden czytelnik nie musi później sprawdzać, czy nie dodałem czegoś jeszcze. Ale kto wie, dzień jest jeszcze młody i mam dziś wiele do zrobienia.
Początek tygodnia
Początek tygodnia był nieco bardziej udany, zaczął się od tańca w szkole tańca Brenner, a to po wrzuceniu do skrzynek pocztowych imprez i innych szkół tańca kilku ulotek o Balu Europejskim.
Poniedziałkowy poranek rozpoczął się od zwykłej jazdy przez północną część hrabstwa, tym razem ze stażystą na pokładzie. Był w tym samym wieku co uczniowie, którymi się opiekowałam, a to nieuniknione porównanie było jak odkrycie: nie tylko zdecydowanie zbyt wielu rodziców ponosi katastrofalne porażki, ale zwłaszcza nasz system społeczny i edukacyjny, ponieważ propagowany przez niego egalitaryzm jeszcze bardziej dzieli nasze społeczeństwo na zwycięzców i Porażka – z tego systemu korzystają tylko jego zwolennicy, gdyż bez żadnych osiągnięć udaje im się wychować własne dzieci na najlepsze stanowiska; które, nawiasem mówiąc, nie jest ani chrześcijańskie, ani społeczne!
W moich własnych projektach widać także oznaki zmiany podejścia. Przygotowania do Balu Europy są prawie ukończone, wybory do samorządów lokalnych mają się odbyć pod koniec tygodnia, a fazy planowania dwóch pozostałych projektów idą pełną parą.
Można też mówić o kamieniach milowych, które wkrótce niektórym słuchaczom wyjaśnię szerzej. Dla mnie dobrą rzeczą jest to, że studenci są obecnie jednymi z lepszych słuchaczy, ponieważ chcą przynajmniej zdać egzamin, a niektórzy nawet przy okazji nauczą się czegoś na całe życie.
Co z kolei przypomina mi o moim własnym kierunku badawczym, który towarzyszy mi jak wspólny wątek od początku studiów: „Learning en passant”, prawdopodobnie bardziej współczesna wersja lejka norymberskiego i proszę nie mylić go z rzekomym czarnym pedagogia.
Weekend
Weekend był pełen dobrych i otrzeźwiających rozmów. Interesujące jest obserwowanie, jak szczególnie młodsi obywatele korzystają z pocztówek przede wszystkim po to, aby urozmaicić swoje własne CV. Bardzo otrzeźwiająca jest także świadomość, że kiedy ci współobywatele całkowicie zawiodą w swojej pracy i prawie zrujnują stowarzyszenie, nie stanowi to żadnej przeszkody dla twojej partii, aby otworzyć drzwi tym niepowodzeniom – wkrótce jeden z nich też tam będzie parlamentu, a następnie może się tam wyładować, znęcać się nad pracownikami oraz kłamać i oszukiwać obywateli na każdym kroku.
Partie – w mojej okolicy są obecnie dwie – chyba w ogóle się tym nie przejmują – najważniejsze, że ich kandydaci mają ładne włosy. I te partie wydają się mieć rację, bo jak udało mi się przekonać w dalszych rozmowach, obywatele wybierają swoich przedstawicieli przede wszystkim na podstawie wyglądu i z góry ustalonego – czasem sfałszowanego – CV. Z drugiej strony mało który wyborca jest zainteresowany przekonaniami, treścią czy oferowanymi usługami; chyba że kandydat tylko udaje, że ma dokładnie takie same przekonania jak wyborca.
Dlatego zawodowym politykom udaje się mieć i reprezentować obie przeciwstawne opinie na sali podczas tego samego wydarzenia w czasie krótszym niż pięć minut. Obywatelowi to nie przeszkadza, bo „jego” polityk ma dokładnie takie samo zdanie i całkowicie ignoruje fakt, że ten polityk podziela także dokładnie zdanie pana z sąsiedztwa, którego opinii dany obywatel nigdy, przenigdy nie może zaakceptować! Kilka lat temu sam miałem okazję uczestniczyć w takiej dyskusji w Ratskeller, gdzie wszyscy obecni byli niezwykle entuzjastycznie nastawieni – tego wieczoru powinienem był założyć Super-GroKo!
W tę niedzielę pojechałem do Stuttgartu specjalnie po to, aby móc bardziej szczegółowo wyjaśnić sprawę jako mówca przed znamienitym kręgiem – chcieli oficjalnie uzyskać opinię biegłego. Takie piękne, takie dobre. Nikt oprócz mnie nie był zainteresowany, liczył się tylko wygląd, a nie treść. Jako że całość miała miejsce w miejscu, gdzie jakość jedzenia ocenia się po nawisie talerza, mogę to uznać za kompletną porażkę.
Jeśli rzeczywiście chcemy coś zmienić w Niemczech, to wszyscy musimy najpierw zmienić coś tutaj: słuchaj uważniej, czytaj więcej, zadawaj pytania, sprawdzaj, a nie zawsze wybieraj najwygodniejszą ścieżkę – nawet jeśli to tylko do cholery był w drodze!
Strona internetowa
Moja rekomendacja dla wszystkich szaleńców na świecie i Ministra Zdrowia Badenii-Wirtembergii z jego zielonym rdzeniem marki.
