Wyróżnione zdjęcie: Biurko szkolne
Od 2015 roku częściej odwiedzam szkoły w Heilbronn, nie tylko w ramach europejskiego konkursu, ale także jako mentor czytelniczy, korepetytor, a ostatnio nawet jako lokalny polityk.
Wniosek, do którego doszliśmy z moją lepszą połową, jest taki, że mieliśmy szczęście, że nie musieliśmy powierzać naszych dzieci szkole w Heilbronn. Ale nie ze względu na nauczycieli, bo przynajmniej moim zdaniem są dzisiaj znacznie lepsi, bardziej przystępni i zaskakująco bardziej zmotywowani niż wtedy, gdy ja byłem w szkole.
Niedawno poszedłem do Mönchsee-Gymnasium i byłem zachwycony salami lekcyjnymi, które były w takim samym stanie, kiedy ostatni raz tam chodziłem do szkoły, to znaczy zanim pozwolono nam, jako uczniom, przenieść się tam po remoncie Robert-Mayer-Gymnasium — OK, pokoje zostały już prawdopodobnie pomalowane raz lub dwa razy.
Moja stara szkoła podstawowa została odnowiona po tym, jak uczniowie przez lata byli zamknięci w kontenerach, co można uznać za niewielką poprawę, szczególnie w oczach tych mieszkańców Heilbronner, którzy wciąż zachwycają się epoką imperialną i uważają, że wszystko, co całkowicie przestarzałe, jest Dobry.
Pokazuje, jak można to zrobić lepiej Dietera Schwarza ze szkołą dla „ważniejszych” osób wśród nas w Neckarbogen i nie tylko członkowie władz miasta, ale także nasi lokalni radni liczą na to, że będą mogli przynajmniej zakwaterować swoje dzieci w jednej z prywatnych szkół w Heilbronn. Tymczasem innym „ważnym” mieszkańcom Heilbronn udaje się posłać swoje dzieci do szkół w okolicy Heilbronn.
Moja pierwsza sugestia skierowana jest do naszych nieco bogatszych współobywateli. Zamiast budować mauzolea lub nawet zakładać własne szkoły, mogłyby one zapewnić doprowadzenie wszystkich szkół publicznych w Heilbronn do stanu umożliwiającego przywrócenie funkcjonowania naszego wcześniej dobrego systemu szkolnego, przynajmniej pod względem wymogów strukturalnych.
Moja druga sugestia jest taka, że jako społeczeństwo ponownie w większym stopniu polegamy na systemie szkół publicznych, przeciwdziałając w ten sposób dalszemu podziałowi społecznemu.
Moja trzecia sugestia jest taka, aby nasi lokalni radni nie słuchali tego, co mówi im odpowiedzialny burmistrz lub burmistrz, bo przynajmniej w tym zakresie są ignorantami i dlatego są zbędni jak worek ryżu w kącie, ale raczej zrobili wrażenie naszych szkół dla siebie, zamiast patrzeć na lokalne restauracje w Amsterdamie lub innych pięknych miejscach.
Dziś wspólnie z radnymi miasta rozpoczęliśmy analogicznie Herberta Burkhardta i Eugeniusz Gall przyjrzał się bliżej Wilhelm-Hauff-Werkrealschule. Herberta Burkhardta dołączył wcześniej Agnieszka Chrystian – zapytał, a oni poinformowali go, że nie ma potrzeby podejmowania działań. Burmistrz, który lubi tłumaczyć stowarzyszeniom społecznym, że w Heilbronn nie ma biedy.
Wilhelm-Hauff-Werkrealschule to szkoła sportowa w Heilbronn (!), która obecnie pęka w szwach. Dlatego też władze lokalne Heilbronn wiele lat temu odrzuciły rozbudowę i kazały postawić kilka kontenerów w kącie. Po dziesięciu latach tymczasowej budowy szkoła otrzymała dodatkowe kontenery, które umieszczono bezpośrednio na szkolnym boisku sportowym, ponieważ sport w szkole sportowej w Heilbronn jest czymś zupełnie niezwykłym, co może również wyjaśniać, dlaczego nasi lokalni radni również chcieliby postawić nowy budynek szkoły na boisku sportowym w innym miejscu. Reszta boiska sportowego jest w tak opłakanym stanie, że firma Gotthilf Benza zlecono dostawę co najmniej dwóch nowych małych bramek piłkarskich. Ponieważ jednak nie zapłacili za montaż, a firma Benz (wstyd!) nie jest zbyt przychylna, bramy te zostaną zamontowane prawdopodobnie dopiero za kilka lat. Ale to już nie ma znaczenia, bo tuż przy jednej ze starych bramek ustawiono nową, awaryjną klatkę schodową do kontenerów, która będzie niebezpieczna przynajmniej dla każdego piłkarza. Z pewnością nie mówię o piłkach, które nie trafiają w bramkę i nieuchronnie uderzają w ścianę kontenera. Ponieważ u burmistrza mamy ważnego w regionie byłego piłkarza i przeszkolonego nauczyciela szkoły zawodowej, mógłby on pokazać nauczycielom sportu i uczniom, jak „profesjonaliści” rozwiązaliby ten problem – co znowu kojarzy mi się z workiem ryżu.
Szkolna hala sportowa to także prawdziwy klasyk, bo jeśli słońce nie oślepia młodych sportowców, to na hali pada deszcz. Ponieważ korytarz służy również jako kolejna sala szkolna i do organizowania imprez, uczniowie kilka razy w miesiącu przeciągają krzesła po całej szkole, ponieważ odpowiednie pomieszczenie do przechowywania znajduje się w piwnicy na drugim końcu szkoły.
Jeszcze smutniejsza jest sala gimnastyczna w podziemiach szkoły, gdzie istnieje ryzyko uduszenia, gdy uczniowie poruszają się nieco szybciej. Całość zwieńcza przebieralnia unisex, przy czym nauczyciele mają dostęp do nieco mniejszego schowka na miotły z ogromną dziurą w suficie – od miesięcy próbują naprawiać różne rury – pełniącego funkcję szatni.
Przebudowana sala lekcyjna pełni także funkcję stołówki, w której na cztery zmiany po 140 minut jada około 150–20 uczniów szkół podstawowych, co można uznać za szkolenie paramilitarne. Kuchnia szkolna jest jednocześnie salą lekcyjną, stołówką i pomieszczeniem gospodarczym: gotowanie i prasowanie możliwe jest na równoległych lekcjach.
Toalet szkolnych mogłoby być zdecydowanie więcej, ich stan z pewnością jest domowej roboty, ale mimo to należy je naprawić. Dwie umywalki dla dobrych 150 uczniów szkół podstawowych również nie są już odpowiednie. Zdecydowanie nie jest możliwe, aby toalety dla około 100 uczniów szkół średnich znajdowały się na zewnątrz, chociaż dostęp do nich nie jest monitorowany.
Dotyczy to także całego terenu szkoły, który jest ogólnodostępny i według doniesień często wykorzystywany przez młodzież – w pobliżu nie ma żadnych publicznych placówek młodzieżowych (!) – a także scenę alkoholową i narkotykową.
Podobnie jak w przypadku Heilbronn, sale lekcyjne są przestarzałe. Za ciasno dla uczniów i ich przyborów szkolnych oraz odzieży - więc nie musisz się martwić o zły porządek.
Nawet mnie zaskoczyło to, że nauczyciele sami teraz kupują meble szkolne, bo jest ich za mało. Kolejnym problemem jest to, że ze względu na ochronę przeciwpożarową dostępnych jest zdecydowanie za mało możliwości przechowywania, a remonty i zmiany aranżacji są na porządku dziennym.
Na koniec zachwyciliśmy się systemem ogrzewania, który dba o to, aby temperatura w salach lekcyjnych czy kontenerach mieściła się w przedziale od 10 do 12 stopni Celsjusza, a nawet 37 stopni Celsjusza. Odpowiedzialny burmistrz z pewnością spojrzy na to jako na średnią roczną i będzie mówił o komfortowych temperaturach w naszych szkołach.
Herberta Burkhardta i Eugeniusz Gall Zmotywowaliśmy nas, abyśmy przyjechali do szkoły w Heilbronn, w której zdaniem odpowiedzialnego za nią burmistrza nie ma żadnych problemów. Teraz jestem ciekawa, jakie będą zaskoczeni, gdy pójdziemy do szkoły, w której problemy zostały uznane przez miasto.
Tymczasem rzekomo socjalni radni wygrzewają się w słońcu na przyjęciu na stojąco w prywatnej szkole lub ostatnim nowym budynku szkolnym w mieście i są dumni z tego, co robią dla naszego miasta – skoro burmistrz im to wmawia, to musi być prawdą.
Pod koniec naszej wizyty nawet ja poczułem lekką nostalgię, gdy odkryłem ławkę szkolną pochodzącą z czasów, gdy byłem jeszcze w szkole podstawowej w Damm.
Dodatek 17.10.2023 r.
Tutaj znajdziesz raport dotyczący rozwoju szkół regionalnych na terenie miasta Heilbronn (proces aktualizacji 2019/20). Znajdują się tam wszystkie szkoły publiczne w Heilbronn.
