Wysłany przez Hans Müller 5 marca 2022 o 14:12

(11 września 2020)

Uzasadniony wkład na forum autorstwa Piotr Szulze od 6.9. 20 Zbieram dwa zasadnicze stwierdzenia:

• Z jednej strony Schulze opowiada się za europejskim państwem federalnym opartym na jednolitej konstytucji federalnej. W tym celu z pewnością ma za sobą główne ruchy i zwolenników integracji europejskiej. Już dawno zostawiliśmy za sobą „Europę ojczyzn”, która opiera się na uregulowanym umownie rynku wewnętrznym.

• Po drugie, Schulze apeluje o – jak rozumiem niektóre z jego wypowiedzi – projekt europejski wszędzie tam, gdzie jest szansa na reformę i postęp. Pisze: „Myślę, że nie ma sensu zaczynać od zera (z Konstytucją dla Europy).” I dodaje, że projekt europejski nie został osłabiony przez kryzysy, ale też wzmocniony i pisze o jednym „pełzającym nieformalnym " restrukturyzacja UE.

Nie jestem w stanie odpowiedzieć na pytanie, czy może istnieć dokładny harmonogram kolejności poszczególnych kroków – do pewnego stopnia precyzyjna recepta na stworzenie europejskiego państwa federalnego. W wydarzeniach i dyskusjach o przyszłości Europy często zadawałem to pytanie i otrzymywałem różne odpowiedzi. Zasadniczo będzie to rozpoznawanie możliwości i szans, właściwe słowo we właściwym czasie i we właściwym miejscu. Celem „Realizacja coraz ściślejszego związku narodów Europybędzie realizowany w pragmatycznych krokach, czasem nawet niespodziewanie.

Ważne będzie, aby proces integracji nie uśpił, nie zadowolił się osiągniętym statusem, jak to się stało w ostatnich latach. Różne kryzysy, a także przemówienia Emmanuel Macron dały impuls. Mam duże nadzieje, że Konferencja w sprawie przyszłości Europy odbędzie się jeszcze w tym roku. Czy będą tam inicjatywy rozszerzające możliwości udziału Parlamentu Europejskiego, na przykład poprzez przyznanie prawa inicjatywy legislacyjnej? Czy będzie jakiś bodziec do uczynienia procesów decyzyjnych Unii Europejskiej bardziej przejrzystymi dla obywateli, na przykład w Radzie, która dotychczas spotykała się za zamkniętymi drzwiami?

Jeszcze przed rozpoczęciem prac nad projektem konstytucji istnieje cały szereg możliwości przyspieszenia procesu integracji europejskiej. Podejścia leżą zarówno w obszarze politycznym i programowym, jak i w obszarze struktur unijnych. Schulze odwołuje się do wyników ostatniego szczytu Rady. W ramach funduszu odbudowy korony i wieloletnich ram finansowych UE nie tylko wyda duże kwoty środków, ale także powinna mieć własne źródła dochodów (np. poprzez podatek od tworzyw sztucznych). Co może być bardziej oczywistego niż zainstalowanie długo dyskutowanego ministra finansów UE? Co może być bardziej oczywistego niż wykorzystanie tych funduszy inwestycyjnych do realizacji jednolitej polityki finansowej i gospodarczej, o której dyskutowano od czasu wprowadzenia euro? Aby poradzić sobie ze skutkami wirusa Corona, państwom członkowskim udostępniane są między innymi pożyczki na walkę z bezrobociem. Co może być bardziej oczywistego niż wejście w stały system ochrony przed bezrobociem?

Wybory w Stanach Zjednoczonych 3 listopada br. mogłyby – w przypadku reelekcji obecnego prezydenta – skłonić UE do bardzo szybkiego wypracowania zunifikowanej europejskiej polityki zagranicznej, gdyż w przeciwnym razie istnieje ryzyko błędnego działania Donalda Trumpa prowadzącego do wątpliwe eskapady przeciwko Byciu wmanewrowane do Rosji i Chin.

Pożar i zniszczenie obozu dla uchodźców Moria na greckiej wyspie Lesbos dobitnie pokazuje niepowodzenie polityki UE w zakresie uchodźców i azylu. Relacja gazety regionalnej Heilbronner Voice z 10.9. opatrzony tytułem: „Katastrofa z zapowiedzią”. W komentarzu unijny korespondent gazety wspomina Rossa i Reitera: „Każdy, kto szuka kogoś do winy, powinien również ich wymienić: zimnokrwistość, z jaką rządy na wschodzie Unii wykorzystały uchodźców, aby ostrzec przed islamizacją Zachód zablokował rozwiązanie solidarności dla wszystkich. Tam siedzą winni” (Detlefa Drewesa: „Symbol”, Głos z Heilbronn, 10.9.20 września 30.9 r.). To z pewnością prawda; Szereg państw członkowskich Europy Wschodniej odrzuciło wezwanie do okazania empatii dla dotkniętych osób i solidarności z dotkniętymi krajami śródziemnomorskimi z powodów nacjonalistycznych i ideologicznych. Ale inni członkowie UE również dobrze i od dawna pogodzili się z przepisami dublińskimi. Prowizja będzie na XNUMX. przedstawią swoje długo oczekiwane propozycje dotyczące polityki azylowej i migracyjnej. Czy stworzy to szansę na pogłębienie integracji europejskiej?

Warto dyskutować o potrzebie federalnej konstytucji państwa europejskiego. Nie należy jednak zapominać, że poza projektem konstytucyjnym istnieją inne obszary prac nad „rozwiązaniami europejskimi”. Niebezpieczeństwo, że konstytucja UE może ponownie zawieść z powodu „nie” obywateli jednego lub więcej państw członkowskich, również ma: Piotr Szulze zaadresowany. To byłaby katastrofa dla projektu europejskiego.

Wysłany przez Heinrich Kümmerle 18 kwietnia 2023 o godzinie 18:32

Andrew Duff przyciągnął mnie do swojego wczorajszego postu”Pięć chirurgicznych uderzeń w traktaty Unii Europejskiej”, który opublikował w European Papers 11 kwietnia 2023 r. 

Andrew Duff jest nadal jednym z najważniejszych źródeł inspiracji w Europie, ale niestety nie chce bezpośrednio angażować się w dyskusję tutaj. Ale lubi zwracać uwagę, że możesz komentować jego post. Bardzo prosimy o zrobienie tego tutaj.

Podzielam negatywną opinię Duffa, że ​​obecni decydenci europejscy robią niewiele lub nic. „Poza Parlamentem nie było oficjalnych przygotowań do Konwencji.” Lub nawet „Ale chociaż Parlament ma pełne prawo pozwać Radę przed Europejski Trybunał Sprawiedliwości za bezczynność, nie robi tego”.

Jak już pisałem gdzie indziej Angela Merkel i Emmanuel Macron mieć Ursula von der Leyen intronizowany jako prezydent właśnie z tego powodu, aby Europa nie rozwijała się dalej w kierunku europejskiego państwa federalnego – vdL to gwarancja zastoju i regresu, zarówno pięknie opakowana, jak i z suszeniem, tak jak większość Europejczyków kocham to. A obecny rząd niemiecki, którego wszyscy decydenci wywodzą się z dynastii Merkel, nie zrobi nic w kierunku zjednoczonej Europy poza tanimi zapowiedziami - kto zresztą odpiłowuje własną gałąź?

Ponieważ nie będzie konwencji konstytucyjnej, Duff przynajmniej proponuje „zmianę niektórych kluczowych artykułów w celu wzmocnienia demokratycznej legitymacji UE, uczynienia jej bardziej sprawnym podejmowaniem decyzji i zwiększenia jej zdolności do działania”.

W związku z tym proponuje zmiany w prawie wyborczym, w podejmowaniu decyzji („Jeżeli wyłaniający się ustrój demokratyczny, jakim jest Unia, ma być dobrze rządzony, zmiana konstytucji powinna być przyjęta jako zjawisko normalne, a nawet regularne”). Rozporządzenie pomostowe i nowy podział kompetencji w ramach UE.

Nowością dla mnie jest to, że łączy całkowicie wątpliwe politycznie „uprzywilejowane partnerstwa” – jakiekolwiek by one nie były – w „Członkostwo stowarzyszone” – prawdopodobnie jako rodzaj tylnych drzwi dla Wielkiej Brytanii?! 

Andrew Duffwszystkie propozycje pochodzą od wieloletniego i bardzo doświadczonego członka Parlamentu Europejskiego i prawdopodobnie mogą być właściwie zrozumiane, a nawet ocenione w całości tylko przez ekspertów.

Osobiście nadal uważam, że konwencja konstytucyjna jest jedynym słusznym rozwiązaniem, a ciągłe majstrowanie przy traktatach jest tylko środkiem do tworzenia miejsc pracy dla polityków zawodowych, urzędników i sztabów doradczych. Ale chętnie przyznam, lepsze to niż brak postępu w Europie!

Wysłany przez Chrześcijański Mech 18 kwietnia 2023 o godzinie 19:31

„Członkostwo partnerskie” to moim zdaniem ekscytujący pomysł. 

 

UE pilnie potrzebuje wielopoziomowego systemu. Inaczej nie zaakceptują w rozsądnym terminie państw Bałkanów Zachodnich, podobnie jak Ukraina, Mołdawia i Gruzja. A tylne drzwi dla Wielkiej Brytanii? Dlaczego nie. Myślę, że kluczowe jest, aby rdzeń rozwijał się i tworzył nową głębię integracji. Jeśli to się powiedzie, powstaje nowa siła grawitacji, której brakowało od dawna.

 

Reforma poszczególnych postanowień umownych? Równie trudne jak konwent. Dlaczego więc nie tylko konwent. 

 

Byłoby ważne, aby rdzeń znalazł się jako pierwszy. Gdzie są Włochy? Czy Republika zmierza w kierunku autorytarnego systemu prezydenckiego? Co we Francji po Macronie? A po wycofaniu się z energii jądrowej, czy Niemcy nadal mogą łączyć się w Europie? Ponieważ idzie tutaj jako pasjans.

 

Te obserwacje i komentarze w skrócie. 

Wysłany przez Heinrich Kümmerle 26 kwietnia 2023 o godzinie 19:32

Hiszpańscy federaliści mają na swoim VI. Kongres UEF ESP w Bilbao w dniach 3 i 4 marca 2023 roku przyjął następującą rezolucję. Zostało to zrobione dzisiaj przez Alejandro Peinado Garcia wysłane do wszystkich stowarzyszeń UEF w celach informacyjnych. Myślę, że ta rezolucja całkiem dobrze pasuje do toczącej się tutaj dyskusji.

UNIA EUROPEJSKA MUSI BYĆ BARDZIEJ FEDERALNA

W dniach 3 i 4 marca 2023 r. w Bilbao odbył się IV Kongres i Zgromadzenie Ogólne UEF Hiszpania, na którym grupa obywateli Europy uczciła 75. rocznicę Kongresu Europejskiego, który odbył się w Hadze w 1948 r., zaledwie trzy lata po zakończeniu II wojny światowej Kongres haski został zwołany z inicjatywy federalistycznych ugrupowań społeczeństwa obywatelskiego i jasno wskazał polityczny cel Jedności Europy, którą od tego czasu rozwija się w sposób federalny do dziś, choć w sposób niepełny. Hiszpanię reprezentowali w tym wydarzeniu m.in. przywódcy polityczni z wygnania, m.in Zbawiciel Madariaga i Indalecio Prieto, a także z obserwatorami jako Prezydent Aguirre i Javiera de Landaburu.

Drugim celem spotkania w Bilbao była refleksja nad przyszłością Unii Europejskiej i reformami, z którymi musi się ona zmierzyć w nowym dramatycznym momencie: wojnie na Ukrainie i wynikających z niej zmianach geostrategicznych. Gdy wychodziliśmy z pandemii, pojawiły się nowe wyzwania, takie jak inflacja i nowy kryzys gospodarczy i społeczny; potrzeba przyspieszenia cyfryzacji i dekarbonizacji naszego systemu energetycznego; pogorszenie jakości demokracji i rządów prawa; brak wspólnego systemu podatkowego; rozwój nowych polityk społecznych i wyzwanie migracyjne.

W całej Europie rozbrzmiewają dzwonki alarmowe wraz z pojawieniem się ekstremistycznych i ultranacjonalistycznych sił politycznych, które mogą osłabić integrację europejską w czasie, gdy potrzeba więcej Europy.

Z tymi refleksjami, federaliści Hiszpanii i Europy, zamierzamy współpracować z pracami przygotowawczymi hiszpańskiej prezydencji w Radzie UE, która rozpocznie się 1 lipca 2023 r. Głównym wnioskiem Kongresu UEF Hiszpania jest to, że Europa Unia musi kontynuować postępy w bardziej federalny sposób.

Pierwszą pilną potrzebą Europy jest położenie kresu rosyjskiej inwazji na Ukrainę. To wojna z europejskimi wartościami, a więc i nasza wojna. Unia Europejska musi nadal wspierać ukraiński rząd wszelkimi niezbędnymi środkami politycznymi, humanitarnymi, gospodarczymi i wojskowymi we współpracy z naszymi sojusznikami, a także przyjmować uchodźców.

Federalne postępy torują sobie drogę z trudnościami i sprzecznościami. Na przykład Europejski Bank Centralny jest instytucją federalną dla strefy euro, ale Eurogrupa jest instytucją międzyrządową. Unia walutowa chce być federalna, ale nie może to nastąpić bez stworzenia potężnego Skarbu Państwa i realizacji wspólnej polityki fiskalnej i społecznej. W ostatnim czasie podjęto ważne kroki w kwestii europejskiego długu, zatwierdzenia Planu Odbudowy i uruchomienia Funduszu Nowej Generacji, a także zapewnienia nowych własnych zasobów fiskalnych. Plan naprawy musi stać się trwałym instrumentem; a Parlament Europejski musi być zaangażowany w projektowanie i podejmowanie decyzji.

Ale mamy problem instytucjonalny, który nas blokuje i musimy go przezwyciężyć, to jałowa zasada jednomyślności w Radzie uniemożliwia UE przyjęcie właściwych i terminowych odpowiedzi.

Po przyjęciu konkluzji Konferencji w sprawie przyszłości Europy w dniu 9 maja 2022 r. należy zwołać konwent w sprawie reformy traktatów, o co apelował Parlament Europejski w czerwcu 2022 r. Z UEF Hiszpania będziemy kontynuować prace osiągnięcie federacji europejskiej i zmniejszenie przestrzeni przeznaczonej na umowy międzyrządowe, ponieważ nie możemy pozwolić rządom decydować tylko między sobą o reformie traktatów, proponujemy konwencję, aby głos obywateli i społeczeństwa obywatelskiego został wysłuchany wraz z komisją oraz Parlament Europejski, parlamenty narodowe i instytucje konsultacyjne, takie jak Komitet Regionów i Komitet Ekonomiczno-Społeczny.

Konwencja gwarantuje zasadę większości i zakończenie jednomyślności między państwami w wielu kwestiach, takich jak polityka zagraniczna, bezpieczeństwo i obrona; opodatkowanie polityka społeczna; politykę imigracyjną i azylową. Zasada nadrzędności prawa europejskiego musi zostać wzmocniona nad prawem państw członkowskich.

Instytucje Unii Europejskiej muszą być proaktywne wobec państw członkowskich w celu poprawy jakości systemu demokratycznego i praworządności. Europejskie wartości art. 2 muszą być chronione nawet poprzez sankcje wobec państw członkowskich, których obecnie nie można zastosować ze względu na zasadę jednomyślności.

Parlament Europejski musi mieć prawo inicjatywy ustawodawczej i kontroli parlamentarnej we wszystkich dziedzinach, w tym w zakresie zasobów własnych UE. Żądamy, aby Rada osiągnęła porozumienie z Parlamentem Europejskim w sprawie przyjęcia ogólnoeuropejskiego okręgu wyborczego z ponadnarodowymi listami na kolejne wybory europejskie w 2024 r. oraz wzmocnienia europejskich partii politycznych, ich obecności i symboli w kampaniach wyborczych. Aby przybliżyć społeczeństwu europejski system polityczny, niezbędne jest otwarcie debaty i rozliczalności także na szczeblu krajowym. Parlamenty narodowe muszą poświęcić sesje parlamentarne na debatę o polityce europejskiej, w której uczestniczą Komisja i Parlament Europejski.

Polityka zagraniczna i bezpieczeństwa musi obejmować kompetencje obronne, a obowiązki Wysokiego Przedstawiciela, który powinien nazywać się Europejskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych, muszą zostać zwiększone.

Potrzebne są również dalsze reformy instytucjonalne, aby nadać UE nowe uprawnienia. W ten sposób można promować nowe polityki. Pandemia nauczyła nas, że konieczne jest przejście do Europejskiej Unii Zdrowia, z nowymi obowiązkami w zakresie federalnej koordynacji i współpracy w zakresie zdrowia publicznego.

Potrzebna jest bardziej otwarta polityka przyjmowania imigrantów, uwzględniająca ochronę praw człowieka i gwarancję sprawiedliwego traktowania wszystkich osób. Należy również chronić prawo do łączenia rodzin i opieki nad małoletnimi bez opieki. Unia Europejska i państwa członkowskie muszą zagwarantować ochronę międzynarodową osobom ubiegającym się o azyl oraz wprowadzić system dzielenia się i solidarności.

Polityka Unii Europejskiej musi zostać wzmocniona, aby poradzić sobie z kryzysem klimatycznym, ograniczyć emisje i doprowadzić do neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla. Aby rozwinąć Europejski Zielony Ład, konieczne będzie udostępnienie nowych środków w budżecie europejskim na ułatwienie transformacji energetycznej, która musi być społecznie sprawiedliwa.

Konieczne jest uzupełnienie unii bankowej o federalny system funduszy gwarantowania depozytów. Niepokojące jest to, że utrzymują się różnice między państwami członkowskimi w zakresie opodatkowania osób prawnych, co powoduje poważne zakłócenia w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

Na tym samym poziomie, co cztery podstawowe swobody rynku wewnętrznego (swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału), konieczna jest konstytucjonalizacja Europejskiego filaru praw socjalnych i wdrożenie Europejskiej Karty Społecznej w tych dwóch aspektach. Karta gwarantuje w całej Europie prawo do mieszkania, opieki zdrowotnej, edukacji, zatrudnienia, ochrony socjalnej i prawnej, mobilności oraz zakazuje wszelkich form dyskryminacji. Jakość europejskiej siły roboczej i ułatwienie mobilności siły roboczej między państwami członkowskimi. Należy promować europejski dialog społeczny i negocjacje zbiorowe; a także stworzenie systemu gwarantowanego dochodu minimalnego, systemu płacy minimalnej i ubezpieczenia od bezrobocia w UE.

Aby z ufnością stawić czoła tym ogromnym wyzwaniom, Unia Europejska musi udoskonalić swój model sprawowania rządów i zacieśnić więzi z obywatelami. Nowy Manifest z Ventotene, przyjęty 29 sierpnia 2022 r. przez Grupę Spinelli oraz inne federalne sekcje i aktywistów, stanowi mapę drogową, którą podzielają federaliści, ponieważ nadszedł czas, aby przejść w kierunku Europy Federalnej. Prezydencja hiszpańska w Unii Europejskiej w drugiej połowie 2023 roku musi odegrać bardzo aktywną rolę w wypracowaniu federalistycznej agendy.

W Bilbao, 4 marca 2023 r