czas na wiersz

Wyróżnione zdjęcie: Czytająca kobieta | © Jill Wellington na Pixabay

Heinrich Heine zawsze jest dobre dla wiersza. Nawet jeśli jeden lub dwóch czytelników będzie prawdopodobnie ponownie narzekać, uważam następujący wiersz Heinego za na tyle trafny, że teraz nagrywam go na swoim blogu.

Szczęście to łatwa dziewka,
I nie lubi przebywać w tym samym miejscu;
Odgarnia włosy z Twojego czoła
I całuje cię szybko i odlatuje. 

Wręcz przeciwnie, pani Misfortune ma coś przeciwnego
Trzymam Cię blisko mojego serca;
Mówi, że się nie spieszy,
Siada przy twoim łóżku i robi na drutach.

Heinrich Heine, Lamentacje (1851)

Romanzero wg Heinrich Heine została opublikowana w Hamburgu w 1851 roku przez Hoffmanna i Campe'a i składa się z trzech książek: Historii, Lamentacji, gdzie zaczyna się „Szczęście jest łatwą prostytutką”, oraz Melodii hebrajskich. Łącznie dostępnych jest ponad 70 wierszy, więc każdy znajdzie taki, który najbardziej mu odpowiada.

Oto więc kolejny wiersz, tym razem z trzeciej księgi, gdzie też jest na początku.

Och, nie odchodź bez cieszenia się życiem
Twoje życie będzie płynąć!
I czy jesteś bezpieczny przed strzałem,
Więc po prostu pozwól im strzelać.

Jeśli choć raz szczęście Cię ominie,
Więc chwyć go za czubek.
Radzę ci także zbudować małą chatkę w dolinie
I nie na szczycie.

Heinrich Heine, Melodie hebrajskie (1851)

Aby dzisiejsza trójka była kompletna, uwzględniono także początek pierwszej księgi.

Jeśli zostałeś zdradzony,
Bądź bardziej wierny;
A jeśli twoja dusza zostanie zasmucona śmiercią,
Więc weź lirę.

Struny brzmią! Bohaterska piosenka,
Pełne płomieni i blasku!
Wtedy twój gniew topnieje i twój umysł topnieje
Będzie słodko krwawić.

Heinrich Heine, Historie (1851)

Na koniec tego artykułu początek posłowia Heinrich Heine:

„Nazwałem tę książkę Romanzero, ponieważ w zebranych tu wierszach dominuje ton romantyczny. Z kilkoma wyjątkami pisałem je przez ostatnie trzy lata, w obliczu różnych fizycznych przeszkód i udręk”.

Heinrich Heine (1851)