Opublikuj zdjęcie: Książki | © Marisa Sias na Pixabay
Kupowanie książek stało się coraz bardziej doświadczeniem zakupowym à la Kaufland, Lidl and Co. i to nie tylko od momentu powstania sieci księgarskich. Jeśli znasz jedną księgarnię, znasz również resztę. Przynajmniej książki tam wystawione są zazwyczaj to samo.
Wyświetlacz i książki w magazynie są prawdopodobnie określane przez dwie lub trzy hurtownie w Niemczech, które mają również książki dostępne w odpowiednim sklepie internetowym. Układ i wyniki wyszukiwania na stronie księgarni można wykorzystać do określenia, która hurtownia je dostarcza.
W Niemczech na pewno istnieje możliwość, że księgarze zawsze będą odwiedzać stronę Księgarnia.de przeglądać i przeszukiwać wszystkie tytuły dostępne w Niemczech.
Najlepszym sposobem na odróżnienie księgarń w dzisiejszych czasach są towary, które są oferowane w inny sposób. Wydaje się, że księgarze są w stanie podejmować więcej decyzji i być tutaj bardziej elastyczni.
A ponieważ jest to teraz normą w księgarniach, moje własne zachowania zakupowe odpowiednio się zmieniły.
Najpierw patrzę w Amazon po. To najwygodniejszy sposób na zdobycie książki, przynajmniej dla mnie.
Następnie patrzę na wymienioną wyżej listę książek dostępnych w Niemczech. Jeśli tam jest, wystarczy zadzwonić do księgarni, która z niego korzysta i mogę ją u nich zamówić. Kilka dni później dostaję to wysłane.
Jeśli oba sposoby się nie powiodą, używam tego centralny katalog ksiąg antykwarycznychznaleźć odpowiednią książkę.
Ewentualnie korzystam z katalogów bibliotecznych i wypożyczeń międzybibliotecznych, zwłaszcza gdy wystarczy tylko raz trzymać książkę w ręku.
I dopiero wtedy, gdy wszystkie te metody okażą się nieskuteczne, muszę skontaktować się z księgarzem, który, miejmy nadzieję, ostatecznie znajdzie to, czego szuka, opierając się na swoim doświadczeniu zawodowym.
Naprawdę szkoda, że prawie nie ma księgarnie gdzie możesz przeglądać książki bez przytłaczania niezliczonymi publikacjami, które są również dostępne w Rossmann lub innych dyskontach.
„Książki nie są robione po to, by im wierzyć, ale po to, by poddawać je badaniom”.
Umberto Eko, Imię Róży (1980)
