Zdjęcie główne: Wieża Hölderlin w Tybindze | © Pixabay
250 lat temu Fryderyka Holderlina Urodzony w Lauffen am Neckar, ergo niedaleko Heilbronn, prawie dwieście lat przed moją żoną, która jako studentka uczęszczała do gimnazjum Hölderlin; właściwie tylko logiczne, jeśli obchodzisz urodziny tego samego dnia co poeta. Od 2013 roku ten dzień, zainicjowany przez ONZ, jest również obchodzony na całym świecie jako Happy Day.
Chociaż większość życia spędził w Nürtingen i Tybindze, w Lauffen podejmowane są starania, aby zachować swój dom rodzinny przy Nordheimer Straße 5, który należał do rodziny w latach 1743-1775, jako pamiątkę Hölderlina; właśnie dzisiaj, po nieco dłuższym remoncie, ten dom powinien nawet nazywać się Dom i Muzeum Holderlina być otwarte.
Człowiek Hölderlin chce tego Towarzystwo Hölderlina, który ma swoją siedzibę w Hölderlin Tower w Tybindze, a jednocześnie zrozumienie dzieła Fryderyka Holderlinas pogłębiać, a także promować studiowanie i prezentację jego poezji, jego życia i jego czasów.
Zapamiętałem Hölderlina z następujących rad, które tak naprawdę zrozumiałem dopiero znacznie później.
Jeśli masz mózg i serce, to pokazujesz tylko jeden z nich, potępiają was obu, pokazujecie oba jednocześnie.
Friedrich Hölderlin, Dzieła zebrane (1959: 180)
Nawet jeśli Fryderyka Holderlina zyskał na znaczeniu jako filozof („Sąd i Bycie”), do dziś jest nam lepiej znany jako poeta. Ale pracował też jako tłumacz i przynajmniej podoba mi się jego przekład Sofokles Antygona najlepsze ze wszystkich tłumaczeń na język niemiecki.
Abyście sami mogli wywnioskować o Hölderlinie, oto trzy jego wiersze, które pokrótce przedstawiłem wcześniej na innych stronach internetowych.
wyższa ludzkość
Ludzie otrzymują znaczenie wewnątrz,
Aby wybrali najlepsze, jak uznano,
To cel, to prawdziwe życie
Od którego liczą się duchowe lata życia.
Wtedy i teraz
W młodości cieszyłem się rano
Wieczorem płakałem; teraz jestem starszy
Zaczynam dzień wątpiąc, tak
Jego koniec jest dla mnie święty i szczęśliwy.
Komfort tego świata
Cieszyłem się przyjemnymi rzeczami na tym świecie,
Godziny młodości są, jak długo! jak długo! przeszedł,
Kwiecień i maj i Juliusz są daleko,
Jestem już niczym, nie lubię już żyć!
A także dzisiaj ma nas Fryderyka Holderlina Jeśli mam jeszcze coś do powiedzenia, to jestem pewien, że w najbliższych dniach jego dzieło PATMOS będzie częściej cytowane:
Jest w pobliżu
Pierwsze cztery wersy z PATMOS (Hölderlin 1959: 270 ff)
I nieuchwytny bóg.
Ale tam, gdzie jest niebezpieczeństwo, rośnie
Ratunek też.
