gedanke

Opublikuj zdjęcie: Pixabay

W 2013 roku napisał ktoś, kto do dziś jest nam dobrze znany Edward Snowdenże nie chce żyć w świecie, w którym wszystko, co mówi, wszystko, co robi, jest rejestrowane. To nie byłoby coś, co byłby skłonny poprzeć. To nie jest coś, pod czym chciałby żyć. W Guardianie ujął to w ten sposób:

„Nie chcę żyć w świecie, w którym wszystko, co robię i mówię, jest nagrywane. To nie jest coś, co chcę wspierać lub żyć”.

Edward Snowden, The Guardian, 9 czerwca 2013

Z pewnością idealista, który za swoje ideały też musi zapłacić więcej niż jakikolwiek idiota, który, miejmy nadzieję, tylko w ignorancji, wyrzuca innych ludzi pod pociąg lub przejeżdża po nich samochodem.

To, co jest w tym złe, to nie tylko nasza własna ocena domniemanych przestępstw, ale przede wszystkim to, jak radzimy sobie z naszymi podstawowymi prawami.

Poświęcamy prawo do życia, a nawet bardziej prawo do swobodnego rozwoju własnego ego, bez wahania w interesie wygody.

Alexa, Cortana, Siri czy jakkolwiek się tam nazywają, to oczywiście nasza „chwalebna” przyszłość, z wyjątkiem rządowych, a nawet jawnych wariantów przestępczych.

Krótko i bardzo szybko do rzeczy: czy naprawdę jesteśmy gotowi poświęcić wolne, może krótkie, ale przynajmniej samostanowiące życie na rzecz perspektywy długotrwałej niewoli?

Odpowiedzią jest to, jak radzimy sobie ze Snowdenami naszego świata.