Zdjęcie posta: Uczniowie w klasie | © Shutterstock
Ostatnie rozmowy ze stażystami i studentami oraz obserwacje na miejscu w szkołach powoli, ale systematycznie budzą we mnie wątpliwości, czy szkoły są nam jeszcze potrzebne, przynajmniej w ich obecnym kształcie.
Większość szkół i ich wyposażenia w Heilbronn jest więcej niż przestarzała, dlatego nie wystarczy wymienić tablic raz na 50 lat, jak w RMG, a być może całkowicie zlikwidować obiekty sportowe i jeszcze bardziej uprościć program nauczania.
Być może już dawno nadszedł czas na wprowadzenie otwartego programu nauczania i moglibyśmy ograniczyć liczbę uczniów uczęszczających do szkoły do czterech lat w przypadku bardziej inteligentnych uczniów. Tam wykazują wystarczającą inteligencję i zdolność uczenia się. Z tym dowodem otrzymasz kartę biblioteczną i wiążący Cele nauczania i treści nauczania. Dopóki minimalne cele nauczania nie zostaną osiągnięte, uczniowie raz w roku przechodzą egzamin, a jeśli wielokrotnie nie nadążają, włączani są do tradycyjnego życia szkolnego.
Miasta, które rzeczywiście chcą coś zrobić dla swoich dzieci, mogłyby przekształcić bibliotekę miejską w holistyczne centrum nauczania, a także zapewnić dzieciom i młodym dorosłym odpowiednią infrastrukturę sportową.
Jak zwykle ma to miejsce w Heilbronn, po prostu „zamykanie dzieci” – najlepiej w kontenerach – i coraz większe ograniczanie ich swobody poruszania się, między innymi poprzez eliminowanie lub likwidację obiektów sportowych i jedynie nadzieję, że żadnego dziecka w nich nie będzie w godzinach szkolnych Głód, wypadek lub śmierć mają niewiele wspólnego ze skuteczną polityką edukacyjną. Nie pomaga to, że każdy, kto tam był przez większość czasu i nie uderzył żadnego nauczyciela, dostał świadectwo ukończenia szkoły.
Ale jeśli to jest nasz główny cel edukacyjny, moglibyśmy dzisiaj zaoszczędzić na nauczycielach i zastąpić ich animatorami.
