Iskra

Zdjęcie obiektu: Iskra w klasztorze

Może być moim muzycznym odkryciem roku Iskra sein. Hanne i Hans Hambucher miał nas zwabiony ponownie do Bad Wimpfen, aby wspólnie cieszyć się muzyką klasyczną w klasztorze. Stowarzyszenie przyjaciół i sponsorów Klasztoru Rycerskiego św. Piotra z Bad Wimpfen zorganizowało 13. koncert charytatywny na rzecz zachowania tego wyjątkowego zespołu klasztornego. A hasło tego koncertu charytatywnego brzmiało „Bach-Berio-Beatles”. To natychmiast wzbudziło moje zainteresowanie Hans Hambucher wzmocnił to, wskazując, że ci muzycy kręcili już w Kreuzgang około 5 lat temu.

I tak poznałem zespół kameralny Spark. Spark grał w swojej obecnej obsadzie w klasztorze Bad-Wimpfen. Andrzej Rycerz (Rejestrator), Daniel Kościecki (flet prosty i melodyka), Stefana Balazsovicsa (skrzypce i altówka), Victora Plumetaza (wiolonczela) i Christiana Fritza (Fortepian).

I zgodnie z mottem koncertu nie zabrakło utworów m.in Johann Sebastian Bach, Lucjan Berio, John Lennon i Paul McCartney usłyszeć, a także więcej od Sebastiana Bartmana i Victora Plumetaza samego siebie. Pierwsi kompozytorzy obiecują prawdziwą muzyczną radość, ale to, co zrobił z tego zespół, było po prostu wspaniałe i naprawdę odświeżające; Interpretacja Norwegian Wood prawie zwaliła mnie z nóg. Interpretacje Bacha poszły jeszcze lepiej z książką, którą obecnie czytam, „Gödel, Escher, Bach”. I jestem prawie pewien, że autorzy też Douglasa R. Hofstadtera byłby tak postrzegany.

Ale kwintet był nie tylko entuzjastycznie nastawiony do swojej muzyki, ale także do odpowiednich wstępów Daniel Kościecki na kawałki, w tym małe kolce przeciwko Krzysztof Graupner i Georga Philippa Telemanna, były bardzo interesujące. Tak ekscytujące, że od razu kupiłem płytę — po raz kolejny po długim czasie. Ta płyta CD, utwór zamówiony przez Spark wraz z Frankfurt Opera and Museum Orchestra, nosi tytuł „Facets of Infinity – playing with the concept of infinity” i ponownie całkiem dobrze pasuje do książki GEB. Kompozytorem utworu jest Johannesa Motschmanna. Chociaż muzyka, którą właśnie usłyszeliście, bardzo różni się od tej, którą gra dzisiaj Spark, pokazuje ona różnorodność muzyczną, jaką oferuje gra Spark.

Nagroda została uzasadniona podczas ceremonii wręczenia nagród ECHO Klassik w 2011 roku: „Spark przekonuje wyjątkową mieszanką radości z grania i technicznej błyskotliwości. W ten sposób przekraczają wszelkie granice stylistyczne muzycznym ogniem.” Nie ma lepszego sposobu, by to ująć.

Zespół kameralny Spark został założony w 2007 roku przez flecistów Andrzej Rycerz i Daniel Kościecki została założona i od tego czasu przeszła kilka zmian w instrumentacji fortepianu i smyczków. Podobało mi się dzisiaj Stefana Balazsovicsa a przede wszystkim Christiana Fritza najlepiej na fortepianie, chociaż naprawdę podziwiam, jak szybko i płynnie obaj fleciści zamieniają się instrumentami.

Jak się dzisiaj dowiedziałem, kolejne nagranie ukaże się nawet jako LP, na pewno nie będę mógł się temu oprzeć.

Bez wątpienia tegoroczny koncert Klassik w klasztorze po raz kolejny zakończył się pełnym sukcesem. Nawet pogoda dopisała, więc w przerwie mogliśmy wybrać się na krótki spacer po klasztornym ogrodzie. Moje podziękowania kieruję do Hanne i Hans Hambucher, więc z przyjemnością dla mnie i mojej drugiej połówki skorzystaliśmy z urokliwej aluzji Hans Hambucher śledzić i zostać członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół i Sponsorów Fundacji Rycerskiej św. Piotra zu Bad Wimpfen.

Miejmy tylko nadzieję, że ponowne zobaczenie Spark na żywo nie potrwa zbyt długo.