Zdjęcie posta: nieznany obraz | © Pixabay
Oprócz dobrze znanych grzechów głównych Kościoła katolickiego, które nawiasem mówiąc przeciwstawiają mu główne cnoty, istnieją inne grzechy główne, a mianowicie te współczesnego społeczeństwa, które po raz pierwszy zostały rozpoznane w marcu 1925 r. przez Fredericka Lewisa Donaldsona zostały zaprezentowane publicznie, ale tylko z Mahatma Gandhi zyskał światowe znaczenie, kiedy opublikował je w tym samym roku.
W Siedem grzechów głównych Kościół katolicki to: duma, sknerstwo, żądza, Gniew, obżarstwo, zazdrość i bezczynność.
Nawiasem mówiąc, cztery główne cnoty, które istniały ze zmianami co najmniej od czasów starożytnych, to: odwaga, Freiheit, Pokład i Sprawiedliwość lub mądrość, Sprawiedliwość, odwaga i umiar.
Tymczasem osiem grzechów głównych współczesnego społeczeństwa, dlatego Aruna Gandhiego, wnuk Mahatma Gandhi, później dodano ósemkę, to:
- bogactwo bez pracy
(Bogactwo bez pracy) - Przyjemność bez sumienia
(Przyjemność bez sumienia) - wiedza bez charakteru
(Wiedza bez charakteru) - biznes bez moralności
(Handel bez moralności) - nauka bez człowieczeństwa
(Nauka bez człowieczeństwa) - Religia bez ofiar
(Uwielbienie bez ofiary) - Polityka bez zasad
(Polityka bez zasad) - Prawa bez odpowiedzialności
(Prawa bez odpowiedzialności)
Cnoty i grzechy śmiertelne to dobre kołki, których można używać jako przewodnika w drodze przez życie.
Bardzo interesujące jest obserwowanie, jak grzechy główne rozwinęły się w ciągu historii, a tym samym ukazanie, na czym skupiamy się dzisiaj dla nas.
Z wyżej wymienionymi głównymi cnotami sprawy mają się nieco inaczej, ponieważ prawdopodobnie nigdy nie były one tak popularne, a podobno nigdzie nie było ich więcej niż trzech (wiara, Miłość i nadzieja) lub pięć cnót (znajdujących się odpowiednio w Chinach i Indiach).
I to idzie do Dziesięciu Przykazań tutaj …