Opublikuj zdjęcie: przykładowy obraz | © Pixabay
Każdy, kto korzysta z komputerów lub smartfonów, z pewnością korzystał już z jednej lub drugiej usługi w chmurze, z których wszystkie oferują „przechowywanie w chmurze” i przechowują dane na serwerze danej firmy. Dodatkowo, zwłaszcza jeśli chodzi o większe firmy, oferują dodatkowe porównanie danych pomiędzy zarejestrowanymi urządzeniami, czy to komputerem, tabletem czy smartfonem.
Najbardziej znane to prawdopodobnie Apple z iCloud i Microsoft z OneDrive, ale firmy telefoniczne, takie jak Telekom czy Vodafone, oferują teraz również te usługi.
To, że nasze własne pliki, a nawet oprogramowanie komputerowe, z którego korzystamy, znajduje się na firmowych serwerach już ma Bill Gates sugerowane dziesiątki lat temu. Przynajmniej jeśli chodzi o dane, zostało to już zaimplementowane - choć prawdopodobnie tylko mniejszość nie ma tego udogodnienia.
Jednak pomysł „chmury” nie wyszedł od niego Bill Gates, ponieważ ten pomysł jest znacznie starszy, niż wielu mogłoby się wydawać. ARPANET od lat 1960. wykorzystywał już opcje przechowywania na serwerach centralnych i CompuServe oferowała takie usługi od lat 1980. Jednak w tamtym czasie było to jeszcze coś dla „nerdów”, którzy prawdopodobnie również potrafili sami szyfrować własne dane na zagranicznych serwerach.
Obecnie Microsoft oferuje m.in. posiadanie własnych danych w OneDrive. Inne firmy reklamują się z szyfrowaniem typu end-to-end, a inne, zwłaszcza w Europie, z tym, że ich serwery znajdują się w Europie – co jednak nie odgrywa żadnej roli w kwestii bezpieczeństwa danych.
Zaczynając od nas, obywateli, a nie od firm prowadzących badania naukowe lub urzędów mających dostęp do danych osobowych, do tego „problemu” można podejść w nieco bardziej swobodny sposób. Oto moja rekomendacja
- rezygnacja z, w większości bardzo tanich, ofert firm z totalitarnego świata,
- uciekać się do tych renomowanych firm i
- nie przechowywać danych w chmurze, których publikacja mogłaby zaszkodzić sobie.
W przypadku tych ostatnich odradzam zapisywanie tych danych na urządzeniach podłączonych do Internetu.
Ze swojej strony od samego początku korzystam z własnych serwerów, które od dłuższego czasu są bardzo niezawodnie hostowane przez 1&1 - IONOS. I jeszcze jeden, że czeka na mnie koleżanka.
Z czystej wygody używam też w domu małego serwera, który służy mi bardziej jako plac zabaw i do przechowywania plików i obrazów, których niekoniecznie chcę znaleźć w sieci WWW.
Ponieważ moje telefony działają przez Telekom, używam również odpowiedniego MagentaCloud, który jest częścią mojej umowy telefonicznej.
Jako użytkownik Apple warto również: iCloud używać do porównywania danych z moich własnych urządzeń.
Ale ponieważ pracuję głównie z Microsoft Office, też używam i najlepiej onedrive. A jako klient Amazon nie mogłem się oprzeć bezpłatnej ofercie umieszczenia wszystkich moich zdjęć na stronie Amazon Napęd leżeć.
A ponieważ to mi wystarcza, wyłączyłem inne opcje przechowywania, które zdecydowanie mogę polecić. W tym dobrze znane DropboxKtóry Strato HiDrive lub IONOS HiDrive jak również Dysk Google. A jeśli wolumen moich danych przekroczy użyte pojemności chmury, co z pewnością nie nastąpi, mogę również reaktywować te usługi w chmurze.
Ale jeśli uważasz, że lepiej byłoby przechowywać wszystko w jednej chmurze, odpowiadam, że różne chmury można wykorzystać do różnych zadań i celów, a tym samym zaoszczędzić na kosztach większej chmury.
W przypadku, gdy zawsze pracujesz z danymi osobowymi, zwłaszcza innych współobywateli, lub nawet prowadzisz intensywne badania, zdecydowanie zalecam korzystanie z własnego serwera i tym samym zachowanie niezależności.
„I znowu, Internet nie jest czymś, na co po prostu zrzucasz coś. To nie jest duża ciężarówka. To seria rurek”.
Ted Stevens, przemówienie przed Senatem USA w sprawie neutralności sieci (28 czerwca 2006)
