Wyróżnione zdjęcie: Telefon | © Pexels z Pixabay
Latem 1995 roku w końcu nadszedł czas, kiedy dostałem mój pierwszy telefon komórkowy, Siemens S4. Tymczasem moi francuscy towarzysze w większości korzystali z identycznego urządzenia Sony. Mój Siemens towarzyszył mi w dwóch misjach i zawsze był niezawodnym urządzeniem technologicznym – pomijając horrendalne koszty rozmów telefonicznych.
Później Nokia stawała się coraz bardziej popularna do celów służbowych, dlatego w 1999 roku przerzuciłem się na Nokię również do użytku osobistego. Do dziś zachwycam się komunikatorem Nokia 9110, chociaż wtedy funkcja faksu była dla mnie zabójczym kryterium. Następnie pojawiły się modele Nokia 9210 i Nokia 9300i Communicator.
W 2008 roku przerzuciłem się na iPhone'a 3G i do dziś jestem podłączony do tych urządzeń, mimo że podczas pobytu w Afryce korzystałem z chińskiego modelu z kilkoma slotami na karty SIM bez żadnych problemów i ze znacznie tańszymi taryfami.
Telefony komórkowe są moim nieustannym towarzyszem od 30 lat i nie wyobrażam sobie życia bez tych małych pomocników, stały się zupełnie normalnym dodatkiem, podobnym do zegarka, spinki do krawata czy spinki do mankietów z dawnych czasów.
Tak naprawdę korzystałem z komunikatora tylko produktywnie, mimo że później próbowałem używać klawiatur w moim iPhonie.
Mogę tylko polecić, aby wszyscy wypróbowali wprowadzanie głosowe zamiast „myszowego fortepianu” na nowoczesnych smartfonach. Odkąd zacząłem konsekwentnie korzystać z wprowadzania głosowego, jestem znacznie bardziej produktywny – na moim smartfonie można pisać długie teksty zaskakująco szybko.
Dziękuję za podpowiedź, ale ponieważ najczęściej korzystam ze smartfona w podróży, funkcja dyktowania jest dla mnie mniej odpowiednia. A gdy tylko usiądę z powrotem do komputera, moje palce nadal działają trochę szybciej.
Niektóre telefony komórkowe były turkusowe i można było wykonywać połączenia i wysyłać SMS-y. Były nawet przejścia na pocztę elektroniczną. W urządzeniu nie było zegara, ale nadal można go było używać jako budzika, korzystając z licznika wstecznego i odrobiny arytmetyki mentalnej.